Recensie: Infernal devices RECENSIE

Recensie: Infernal devices – Philip Reeve

De strijd is voorbij en het volk van Anchorage kan al zestien jaar in vrede samen leven. Tom en Hester wonen samen met hun dochter Wren in een gebied wat vroeger Amerika was. Het rustige leven heeft veel effect op hen. Vooral op dochter Wren, die zich dood verveelt. Als zich een kans voordoet om weg te vluchten, pakt ze die. Om weg te kunnen moet ze iets stelen en dat levert haar grote problemen op…  

Met het schrijven van Infernal devices heeft schrijver Philip Reeve meerdere risico’s genomen. Voor lezers van de eerste twee boeken zal het ‘love it or hate it’ zijn. Ten eerste speelt dit boek zich zestien jaar later af dan de eerste twee boeken. Hester en Tom zijn volwassen, getrouwd en ze hebben een kind. Het voelt alsof de lezer heel abrupt afscheid heeft moeten nemen van tiener Hester en Tom. Daarom zullen de eerste bladzijdes vooral erg wennen zijn. Daarnaast is het best lastig om hun dochter Wren een leuk personage te vinden aan het begin van het verhaal, omdat het lijkt alsof zij het gat van de jongere Tom en Hester moet gaan opvullen. Gelukkig spelen zij ook nog een grote rol in het verhaal.

Philip Reeve heeft ook een groot risico genomen met de manier waarop hij Hester geportretteerd heeft. Waar Tom niet veel veranderd lijkt te zijn en uitgegroeid tot de man die je zou verwachten, is Hester juist veel veranderd. Men zou verwachten dat het gezinsleven en de rust haar zachter zou hebben gemaakt, maar ze is wreder en kouder dan ooit. Het is niet helemaal duidelijk waarom Reeve dit zo heeft aangepakt en wat de reden is waarom ze zo geworden is. Deze onduidelijkheid brengt de lezer in de war, waardoor het voor de lezer weer moeilijker is om in het verhaal te komen. Het verschil is te groot met de boeken ervoor, omdat de meeste lezers juist Hester een bijzonder personage vonden zoals ze was.

Het is duidelijk dat er na Infernal Devices nog een boek komt, het verhaal wordt soms echt gebruikt als opzet voor het volgende deel. Desondanks heeft het wel elementen genoeg om als alleenstaand verhaal goed te zijn. Vooral het conflict bij de hoofdpersonages over de keuzes die ze zestien jaar geleden gemaakt hebben en hen hier naartoe geleid hebben is erg interessant. Er is veel steampunk, eigenaardige personages en nieuwe werelden. En weer een ongelofelijke cliffhanger! Wat miste is ontwikkeling op het gebied van relaties. Er worden weinig betekenisvolle relaties met anderen aangegaan, en de bestaande worden niet verder uitgewerkt. Vooral de relatie tussen Hester en Tom lijkt erg statisch. Terwijl in de vorige boeken dat meer de aandacht kreeg.

Infernal devices zal zeker het boek zijn waar de meningen het meest over verdeeld zijn. Toch moet Philip Reeve een compliment gegeven worden over het feit dat hij de koers van de serie zo veranderd heeft door zestien jaar verder in de tijd te gaan. Infernal Devices heeft wat mankementen, maar er zijn genoeg goede punten om dat te kunnen compenseren!

Recensie: Infernal devices – Philip Reeve