• onze waardering

Recensie: Zout RECENSIE

Recensie: Zout – Marc Reugebrink

Als Barones Agnes Christina Helmstadt van Uitganck zich realiseert waar haar drinkwater vandaan komt, gaat het alleen nog maar bergafwaarts met haar en haar omgeving. Haar man Baron Jacob Unico Wilhelm van Rüdersdorf Helmstadt gaat naarstig opzoek naar schoon drinkwater en slaat put na put na put, maar hij vindt niets anders dan pekelwater. Als André met de honden ook nog eens het nieuws verspreidt dat de zee eindelijk gekomen is, is het einde zoek en dwaalt het dorpje Lende steeds dieper en dieper de ellende in. 

Zout kan gelezen worden als een metafoor voor de keerzijde van bewustwording, waar met name angst en onwetendheid de boventoon voeren. Aan de andere kant is het ook een vermakelijk verhaal over hoe een simpel gebruik, het drinken van beekwater, ineens desastreuze gevolgen kan hebben en een dorp tot verval kan brengen. Marc Reugebrink weet op een zeer beeldende en komische wijze een dorpsgemeenschap te omschrijven die in het ongerede raakt en langzaam uit elkaar valt. 

Marc Reugebrink is dichter, essayist en schrijver. Dat hij de kunst van het verhalen vertellen in zijn vingers heeft, is duidelijk te lezen in Zout. Daarnaast weet hij ook zinnen te construeren die het lezen meer dan waard zijn. Het verhaal is daardoor niet geschikt voor ‘snelle’ lezers, maar verdient tijd en aandacht. Doordat met name de taal en het taalgebruik van de verteller in het oog springen, wordt het daadwerkelijke verhaal wel naar een tweede plek gedrukt. 

Zout wordt vanuit diverse personages verteld en pas aan het einde van het verhaal schakelt het naar het perspectief van de verteller. Die overgang is iets abrupt en het is lastig in te schatten wie de ‘ik’ is. Vermoedelijk een voorbijganger of een dorpsbewoner. Het leest ook meer als een epiloog, dan als een onderdeel van het verhaal.  De voorgaande hoofdstukken worden allemaal met veel kleur verteld door diezelfde persoon maar dan in de derde persoon.

Marc Reugebrink laat ook veel personages het toneel betreden en hoewel de namen redelijk eenvoudig zijn, is het lastig om op een gegeven moment onderscheid te maken tussen alle verschillende personen. Daarnaast is er ook een belangrijke rol weggelegd voor een groep honden en een kudde paarden die van de één op de andere dag in al hun vrijheid door de straten galopperen op zoek naar water. Daar ontglipte mij het verhaal bijna, want het waarom is uiteindelijk wel duidelijk, maar het wanneer niet direct. 

De baron en barones zijn mooi neergezet als twee mensen die elkaar in hun zoektocht naar verbetering volledig kwijtraken. Het is schrijnend om te zien dat hoewel de oplossing simpel is, de één zich verliest in zijn zoektocht naar meer, de ander juist ten onder gaat door angst en wanhoop. Ook de dorpsgemeenschap die langzaam afglijdt en niet meer voor zichzelf lijkt te kunnen denken in mistige tijden, geeft een actueel beeld van hoe kuddegedrag in feite werkt. 

Doordat Marc Reugebrink een zeer bloemrijk taalgebruik heeft, wordt alle aandacht naar de tekst, en met name het kunstzinnige ervan, getrokken. Sommige hoofdtukken heb ik daarom ook opnieuw gelezen, omdat ik zodanig door de mooi-gevormde zinnen bevangen was, dat ik het verhaal kwijtraakte.    

Zout is enerzijds een hilarisch, en anderzijds een schrijnend beeld van een gemeenschap die ten ondergaat door wanhoop en gebrek aan helder verstand. 

Recensie: Zout – Marc Reugebrink

Zout

  • Auteur:

    Marc Reugebrink
  • Verschenen:

    22 januari 2019
  • Uitgave:

    ISBN 9789021415345
    Uitgever Querido
    176 pagina's
  • Uitgever:

    Querido
  • Genre:

    Roman
  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Het was André met de Honden die ons het eerst over de vondst van het zout vertelde. We zaten aan de ronde eikenhouten tafel in De Burggraaf en wachtten in de schemer die nu al weken van 's ochtends tot in de late middag over Lende hing op het licht. De velden waren drassig, de bossen rondom dropen van het water, de wegen en paden in de wijde omtrek waren modder en slijk.

    Baron van Rüdersdorf Helmstadt graaft in het landelijke Lende put na put op zoek naar zuiver water, om de plaatselijke bevolking te verlossen van de ziekten en algehele lamlendigheid waardoor zij wordt geplaagd. Maar al wat omhoogkomt is pekel. Het drijft hem eerst tot wanhoop en uiteindelijk tot waanzin. En dat is niet het enige wat de vondst van het zout in Lende teweegbrengt. Alles raakt in het ongerede, de dorpsgemeenschap valt uit elkaar en uiteindelijk is het ieder voor zich.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen