• onze waardering

Recensie: De onderpastoor RECENSIE

Recensie: De onderpastoor – Gilbert Verhaeghen

De onderpastoor gaat over onderpastoor Gilbert Verhaeghen, van de parochie Sint-Gillis-Dendermonde. Gilbert Verhaeghen probeert de besluiten van het Tweede Vaticaanse Concilie na te leven, maar dit wordt niet op prijs gesteld door bisschop Van Peteghem. De bisschop vindt dat de gelovigen vooral moeten luisteren en volgen. Er wordt beslist om Gilbert Verhaeghen over te plaatsen naar een andere parochie. Maar de kerkgangers van Sint-Gillis-Dendermonde zijn het daar niet mee eens en gaan massaal de staat op om te betogen.

Auteur Louis van Dievel is Vlaams en het boek is dan ook in het Vlaams geschreven, zoals trouwe lezers van zijn boeken inmiddels wel zullen weten. Voor mij was De onderpastoor het eerste boek dat ik van hem las en ik moest wel even aan het Vlaams wennen. Toch leest De onderpastoor soepel weg. Het verhaal is origineel en weet te boeien door het onderwerp, maar ook door de uitvoering. De rumoerigheid rondom onderpastoor Gilbert Verhaeghen en de sfeer zijn zo beschreven, dat het voelt alsof je er bij bent.

Het boek bevat fragmenten uit berichten, vlugschriften en dag- en weekbladen over het gedoe rondom Gilbert Verhaeghen en vermengt zo fictie met non-fictie. Van Dievel heeft er voor gekozen om de taalfouten er niet uit te halen, omdat deze fouten in de tijd waarin de artikelen werden geschreven, niet als taalfouten werden gezien. Een voorbeeld is het veelvoudig gebruik van de letter k in plaats van c, en andersom. Je zult je als lezer dus niet te erg aan deze ‘’taalfouten’’ moeten storen. De fragmenten zijn mooi verweven in het verhaal en voegen authenticiteit toe.

Er zijn ook fragmenten uit het dagboek van Gilbert Verhaeghen gebruikt. Je krijgt dus een directe inkijk in hoe hij alle rumoerigheid ervaarde en hoe hij zich er onder voelde. Dit zijn de enige stukken in het boek vanuit zijn perspectief. Deze gedeeltes zijn uiteraard in de ik-vorm geschreven, maar de rest van het boek is dat niet. Ik vond dat wisselende perspectief niet heel verwarrend, omdat het past bij hoe het boek is vormgegeven, maar ik kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen geldt.

Andere historische personages zijn pastoor Jozef de Brouwer en onderpastoor André van Coppenolle. Het is interessant om de gebeurtenissen ook vanuit hun standpunt te kunnen volgen, maar ze zijn beide wel vrij negatief. Vooral bij de gedeeltes over André van Coppenolle voert zijn frustratie en irritatie de boventoon. Jozef de Brouwer is ook negatief, maar wel gelaagder. Hierdoor is hij een stuk minder voorspelbaar.

Louis van Dievel heeft ook fictieve personages toegevoegd: Staf Cools (correspondent voor de Voorruit), Roger Claes (de koster), Palmyre van Coppenolle (moeder van André van Coppenolle) en Katelijne (het liefje van Staf Cools). Deze personages bieden een kijk op de gebeurtenissen vanuit een andere hoek, namelijk die van de betogers. Ook bieden ze meer inzicht in het dagelijkse leven van de mensen uit die tijd. Hierdoor voegen hun verhaallijnen veel toe.

Een puntje van kritiek is toch wel de achterflaptekst, die vrij moeilijk door te komen is. Het vormt een mooie samenvatting van het boek, maar is ook een beetje een infodump. Gelukkig heeft het verhaal zelf daar geen last van. Ook is het boek niet zo zwart-wit als de achterflaptekst misschien doet vermoeden; het is geen simpele strijd van katholieke kerk vs. progressieve priester.

De onderpastoor is een origineel boek. Het leest fijn weg, mits je je niet stoort aan het Vlaamse taalgebruik. De taal en de fragmenten maken het boek authentiek. De rumoerigheid en sfeer zijn ontzettend goed beschreven en je wordt daardoor echt in het verhaal meegesleept. 

Recensie: De onderpastoor – Gilbert Verhaeghen

De onderpastoor

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Maart 1969: in de parochie van Sint-Gillis-Dendermonde breekt een opstand uit. Het aartsconservatieve bisdom Gent is niet opgezet met het werk van onderpastoor Gilbert Verhaeghen en beslist om hem over te plaatsen. Verhaeghen neemt de besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie veel te serieus, vindt bisschop Van Peteghem. De mis in de volkstaal en het altaar naar de gelovigen gekeerd, tot daaraan toe, maar gelovigen moeten vooral luisteren en volgen. De kerk is geen democratie. De gelovige gemeenschap van Sint-Gillis-Dendermonde denkt daar helemaal anders over en voert drie maanden lang actie voor het behoud van hun populaire en progressieve onderpastoor. Pamfletten bestoken elkaar, misvieringen worden verstoord, er wordt massaal betoogd, het komt zelfs bijna tot een lynchpartij wanneer de hulpbisschop De Kesel naar de rebellerende parochie wordt uitgestuurd.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen