Recensie: Birdie RECENSIE

Recensie: Birdie – Laure van den Broeck

De 15-jarige Birdie, of Beatrice, rouwt nog steeds om het verlies van haar vader, die jaren geleden in de gevangenis is overleden. De introverte Birdie vindt weinig steun bij haar extroverte moeder Felicity. Wel kan Birdie terecht bij haar beste vriend Cassius, die smoorverliefd op haar is. Maar wanneer de vader van Felicity komt te overlijden, worden Birdie en haar moeder onverwachts met het verleden geconfronteerd.

Het grootste minpunt van dit boek is toch wel de inhoud. De flaptekst van het boek was heel vaag en dat was het boek zelf ook. Heel het verhaal voelde erg geforceerd, alsof de schrijver heel graag wilde dat er grote gebeurtenissen plaatsvonden, maar in werkelijkheid dat niet zo was. Ik vraag me zelfs af of Laure van den Broeck wist waar het boek heen zou gaan toen ze begon met schrijven. Het boek ging niet speciaal ergens over en het miste een rode draad of een climax. Aan het eind van Birdie was er wel een plottwist, maar die vond ik erg vergezocht, waardoor het erg onnatuurlijk werd en niet het gewenste effect gaf. Het leek allemaal net alsof we middenin iemands dagelijkse leven waren gevallen en in zo’n dik boek verwacht ik toch iets meer gebeurtenissen.

In het boek Birdie lees je niet alleen vanuit Birdies perspectief, maar ook die van haar moeder, de buurman, haar vriend, de vriend van haar moeder en haar tante. Helaas was elk personage een stereotype en allerlei clichés kwamen er in voor. Je had de stalkende, vieze, afzichtelijke, gamende, verslaafde griezel, de onsympathieke advocaat, de zakenvrouw 'who don't need no man', de oppervlakkige, blonde, populaire pestkop. Dit had veel beter gedaan kunnen worden door de personages wat meer diepgang te geven en weg te stappen van de karikaturen, dat zou het boek veel interessanter gemaakt kunnen hebben.

Wat Laure van den Broeck als geen ander kan, is zich inleven in de personages en fantastische dialogen schrijven. Vooral bij Felicity is dit haar erg goed gelukt. Elke keer als ik over Felicity las, begon ik sneller te lezen omdat zij vlotjes en luchtig neergezet werd. Ook maakte zij een duidelijkere ontwikkeling door vergeleken met de rest en dat was heel erg mooi om over te lezen en tegelijkertijd heel leerzaam voor lezers met zelfde problemen als Felicity.

Kort samengevat, heb ik niet veel genoten van dit boek en heb me er zelfs op sommige momenten echt door moeten sleuren, omdat er te weinig in gebeurde. Ik zal dit boek niet snel aanraden, doordat het niet prettig en snel wegleest. De hoofdstukken waren te lang en met de minimale gebeurtenissen trekt het moeilijk de aandacht. Laure van den Broeck heeft als schrijfster wel veel potentie en ik zou zeker haar andere boeken in de gaten houden.

Recensie: Birdie – Laure van den Broeck