• onze waardering

Recensie: Een lege brug RECENSIE

Recensie: Een lege brug – Dirk Bracke

Een lege brug vertelt het verhaal van Siem, een 16-jarige scholier uit Gent. School is stom, de kroeg waar hij en zijn vriend Rashid hangen is saai en zijn vriendin Marijke laat hem ook niet bijzonder stralen. Als hij op een dag zich naar zijn vriendin haast, ziet hij op een brug over het spoor Paulien zitten. Een knappe meid die op de reling van de brug ongestoord aan het tekenen is. Hij is direct helemaal weg van haar maar ze reageert totaal niet op hem. Geïntrigeerd blijft hij bij haar, totdat ze wordt opgehaald door een man die Siem vertelt dat Paulien autistisch is. Hij zegt Siem dat hij Paulien beter kan vergeten, maar als Siem echt met Paulien wilt zijn, hij zich volledig aan haar moet aanpassen. Ondanks de waarschuwing kan Siem haar niet uit zijn hoofd zetten en gaat er volledig voor om Paulien ook verliefd op hem te laten worden.

Een lege brug is een door Dirk Bracke geschreven jeugdroman uit 1997 en herwerkt in 2019. Hierdoor is het verhaal nieuw leven ingeblazen en op een slimme manier weer toegankelijk voor de jeugd van tegenwoordig. Dit is  subtiel te herkennen, zoals in de films en Hollywood sterren die genoemd worden. Echter zijn er op bepaalde punten in het verhaal wat steken laten vallen. Zo wordt er meerdere malen genoemd dat de personages nog geen achttien jaar zijn, maar ze kopen wel sigaretten en staan al gokkend alcohol te drinken. Hierdoor raakt het verhaal het logische aspect kwijt.

Dirk Bracke heeft op bijzondere manier de gedachten van Paulien kunnen beschrijven. De lezer kan heel makkelijk de vertaalslag maken tussen de acties van Paulien en hoe ze denkt. Doordat haar gedachten uit korte zinnen en simpele woorden bestaan en gehaast elkaar volgen, is het anders dan in het hoofd van een ‘normaal’ iemand te kijken. Natuurlijk is het een interpretatie van autistische gedachten van Bracke zelf, maar het is goed voor te stellen voor iemand die geen ervaring heeft met autisme in de directe omgeving. Verder schrijft Bracke vlot, wat er voor zorgt dat de lezer in het verhaal wordt gezogen. Daarnaast is Een lege brug opgebouwd op een manier waardoor het boek bijna niet weg te leggen is. 

Daarentegen wordt er weinig aandacht geschonken aan de opbouw van de karakters. De kennismaking blijft oppervlakkig, wat het moeilijk maakt om in te leven in de personages en hun beweegredenen. Siem lijkt aan de ene kant een toegewijde jongeman, anderzijds wordt hij neergezet als een echte pestkop. Zijn beste vriend Rashid is zijn partner in crime, heeft een gokverslaving en is een ‘meidenmagneet’. Deze eigenschappen worden feitelijk opgesomd en verder bijna geen aandacht meer aan besteed waardoor het niet doorwerkt in de acties en het karakter. Hierdoor wordt het verhaal vlakker dan waar het recht op heeft. Daar staat tegenover dat de spotlight volledig op de autistische Paulien gericht staat, ondanks dat het uit het perspectief van Siem geschreven is.

Het is zware materie; autisme en het effect op de omgeving. Dit is in Een lege brug angstig goed neergezet, niet alleen het gedrag van de familie of van de autist zelf, maar ook die van wildvreemden in de supermarkt en de begeleiders en medebewoners van het specialistisch complex waar Paulien dagelijks heen gaat. Dit boek beschrijft op een harde manier hoe de wereld van autisme in elkaar zit, met als doel jongeren aan het denken te zetten. Het verhaal stelt een onderwerp aan de kaak wat erg actueel is, ondanks dat het boek dateert uit 1997. Wat het misschien nog schrijnender maakt is het idee dat er na 1997 nog niets veranderd lijkt te zijn.

Recensie: Een lege brug – Dirk Bracke

Een lege brug

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Op een zachte novembermiddag haast Siem zich naar zijn liefje Marijke. Op de spoorwegbrug zit een bloedmooi meisje, Paulien. Ze maakt een tekening en telt elke lijn die ze op het blad zet. Siem is ondersteboven; haar figuur en haar onbegrijpelijke reacties fascineren hem. Algauw komt Siem erachter waarom Paulien zich zo ongewoon gedraagt.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen