Recensie: De plaag RECENSIE

Recensie: De plaag – David Walton

Wanneer bioloog Paul Johns terugkeert van een expeditie in het Amazonewoud blijkt hij een schimmelinfectie te hebben die hem bijna het leven kost. Al snel blijkt dat hij door de schimmel intelligenter is en beter in staat is om te communiceren. Zijn broer Neil komt te werken voor de NSA en ontdekt het gevaar van de schimmel. Zal het hem lukken om de schimmel uit te kunnen schakelen? Of kan hij het loyaliteitsconflict niet uit de weg gaan als blijkt dat niet alleen zijn broer, maar ook zijn ouders geïnfecteerd raken door de schimmel.

De plaag begint met de spannende expeditie in het Amazonewoud. Hierdoor krijg je wat meer te weten over Paul. Je leeft met hem mee als hij angstaanjagende momenten beleefd op de boot tijdens een terugvaart uit het gebied. Omdat het onduidelijk is waardoor hij zo ziek geworden is, blijven je gedachten naar de reis terugkeren. Hierdoor vond ik de overgang naar het verhaal van Neil wat lastiger te maken. De rest van het verhaal is namelijk vanuit het oogpunt van Neil geschreven. Ik had gedacht dat de verhalen zich wat sneller zouden afwisselen, maar aan het eind van het verhaal is het wel logisch dat het zo opgebouwd is en maakt het niet meer uit dat het veelal vanuit Neil geschreven is.

David Walton heeft met De plaag een interessant en uniek verhaal neergezet. Het verhaal boeit je vanaf het begin en pas op het eind is duidelijk hoe het afloopt. Het is een origineel verhaal, maar past goed in de tijd van nu. De technologie ontwikkelt zich ook in sneltreinvaart en hierdoor is het verhaal niet ondenkbaar. Het is een rare gedachte dat je hersenen beïnvloed kunnen worden door een schimmel en al helemaal angstaanjagend om te bedenken wat de gevolgen er van kunnen zijn. De auteur heeft je mee kunnen nemen in het proces van de ontwikkeling van de schimmel. De prettige schrijfstijl zorgt ervoor dat je alles voor waar aanneemt.  

Omdat de hoofdpersonen lijnrecht tegenover elkaar komen te staan moet de lezer een keuze maken voor wie je een zwak hebt. David Walton heeft het boek op zo’n manier geschreven dat je eerst wat meer te weten komt over Paul en wat heftige momenten met hem mee maakt. Hierdoor krijg je later in het verhaal wat meer begrip voor zijn situatie en begrijp je daarom zijn keuzes ook beter. Doordat het verhaal verder vanuit Neil geschreven wordt, heb je ook een goed beeld bij hem en sta je ook achter zijn besluiten. De personages zijn niet helemaal van binnen en buiten beschreven, waardoor je ook je eigen invulling kan geven aan de verschillende rollen.

De plaag is een spannend en origineel verhaal over een schimmelinfectie die de ondergang van de mensheid kan betekenen. Het verhaal wordt op een goede manier opgebouwd, waardoor je je in kan leven in de hoofdpersonen en het verhaal goed kan volgen. Ondanks dat er wat vaktermen gebruikt worden, is het voor een leek ook goed te begrijpen. Je kijkt dan ook elk moment uit naar het hoogtepunt en hoopt op een goed einde. David Walton heeft verschillende verrassingseffecten in het verhaal gegooid, waardoor de spanning voornamelijk op het einde toeneemt. Op de laatste bladzijden wordt de spanning weer opnieuw opgebouwd omdat het verhaal uiteindelijk met een open einde eindigt. Hierdoor ga je als lezer nadenken hoe het zal zijn als dit werkelijkheid was, maar het boek kan wel met een voldaan gevoel gesloten worden omdat er voor dat moment wel een duidelijk einde is gegeven.

Recensie: De plaag – David Walton