Recensie: De vergeten Deverill RECENSIE

Recensie: De vergeten Deverill - Santa Montefiore

Eerder al verschenen drie boeken over Deverill. Dit losstaande verhaal, De vergeten Deverill, gaat over Kasteel Deverill, 1892. De knappe, zeventienjarige, Arethusa Deverill wil als vrouw niet alleen maar een broedmachine zijn. Zo probeert ze een aanzoek met de totaal niet aantrekkelijke Ronald te voorkomen, door naar het bal in London te gaan. Als de Madison Brothers uit New York komen optreden op het bal, betekent dat een nieuwe start voor Arethusa.

Nantucket, Massachusetts, 1962. Wanneer Arethusa overlijdt, blijkt dat haar enige wens is dat haar as wordt uitgestrooid vlakbij Kasteel Deverill. Haar zoon en dochter zijn stomverbaasd, omdat ze nog nooit iets over deze plek gehoord hebben. Faye, haar dochter, beseft op de begrafenis van Arethusa dat ze eigenlijk niet weet over het verleden van haar moeder en besluit af te reizen naar Ierland. Om daar de geheimen te ontdekken.

Persoonlijk vind ik Santa Montefiore al vanaf één van haar eerste boeken een fantastische schrijfster. Mocht je nog niets van haar hebben gelezen - en smullen van De zeven zussen - dan is Santa Montefiore een grote aanrader.

De schrijfstijl van Santa Montefiore zit vol met details. Soms gebruikt ze iets te lange zinnen, maar deze zijn zo gedetailleerd en haast sprookjesachtig beschreven dat je een mooi beeld kunt vormen van het hele verhaal. De twee verhaallijnen vragen je nogal wat van je concentratie. Vooral als je het boek niet direct uitleest, moet je af en toe terugbladeren wat er ook al weer gebeurd is.

De hoofdpersoon – Faye – wordt neergezet als een meegaande vrouw die niet voor haarzelf opkomt tegen haar man. Af en toe is dit moeilijk te begrijpen, omdat je je hierdoor minder in haar kunt verplaatsen. Je hoopt continu dat ze groeit, zich uit haar cocon bevrijdt en niet meer zo in de slachtofferrol kruipt. Ook een klein minpuntje is het aantal bijpersonages die worden geïntroduceerd. Dit maakt het verhaal onnodig verwarrend en vraagt veel concentratie van de lezer. Vooral als je de voorgaande delen niet hebt gelezen.

Een pikante seksscéne gaat Santa Montefiore niet uit de weg. Wanneer Arethusa hoort dat ze mag experimenteren, voordat ze gaat trouwen, krijg je af en toe een stukje te lezen waarin ze haar seksualiteit ontdekt. Goed geschreven en ‘een mooi rode oortjes moment’ die voor iedereen herkenbaar is.

Naast deze – ontzettend – kleine minpuntjes is het verhaal herkenbaar: sowieso de stijl van Santa Montefiore (hoe doet ze het toch?). Maar ook het haast filmisch beleven van het verhaal.

Let op: wil je dit boek eerst lezen? En daarna de andere delen over Deverill? Helaas heb je dan al flink wat geheimen uit de voorgaande boeken ontdekt. Eigenlijk moet je dus eerst de andere delen lezen of het alleen bij De vergeten Deverill houden.

De vergeten Deverill is weer een onvoorstelbaar meesterwerk die je moet lezen. Gelukkig is het 480 paginatellende boek niet snel uit, maar neemt je voor een aantal uur mee naar het leven in Ierland en Amerika.

Recensie: De vergeten Deverill - Santa Montefiore