Recensie: Het land van heimwee RECENSIE

Recensie: Het land van heimwee - Patty Harpenau

Het land van heimwee is de eerste roman van Patty Harpenau die eerder al meerdere succesvolle spirituele boeken schreef. In deze roman vertelt ze het onvertelde verhaal wat volgens haar “misschien wel het moeilijkste uit haar jeugd” was. De term roman is daarom wellicht ook niet helemaal de juiste beschrijving, het is een geromantiseerde versie van een waargebeurde familiegeschiedenis, haar eigen familiegeschiedenis.

De hoofdpersoon en verteller van Het land van heimwee is de in 1959 geboren Rachel, de jongste dochter van Benjamin Samuel en Liesje van der Schaats. Benjamin is een Joodse man die in de oorlog zijn vrouw Rachel en baby Aaron heeft verloren. Wanneer hij na de oorlog terugkeert uit Auschwitz gaat hij naar zijn oude huis en treft daar de familie van der Schaats. Zij nemen hem in huis en dit resulteert uiteindelijk in een huwelijk tussen Benjamin en de 20-jaar jongere dochter des huizes Liesje. Geen huwelijk uit liefde, maar omdat dat het beste leek voor alle partijen. Dit blijkt geen goede basis voor een gelukkige jeugd voor Rachel.

Rachel groeit dan ook op in een verscheurd gezin met een vader met een oorlogstrauma en meerdere geheimen, en een ogenschijnlijk liefdeloze en kille moeder die niet van Rachel lijkt te kunnen houden. Door haar ‘hemelwee’, het gevoel nergens bij te horen, gaat ze op zoek naar wat ze wil en moet met haar leven. In deze zoektocht, die ook nog eens gestuurd wordt door de nalatenschap van haar vader die na zijn dood meerdere geheimen onthult via zijn testament, ontmoet ze steeds meer familieleden. Door deze ontmoetingen ontpopt zich een boeiende en ontroerende familiegeschiedenis vol verhalen, waarbij Patty Harpenau de pijnlijke verhalen ook niet onbesproken laat. De rol van familie, familiebanden en -geschiedenis zijn belangrijke thema’s in Het land van heimwee.

De schrijfstijl van Patty Harpenau is prettig leesbaar. Wel is de spirituele achtergrond van de auteur duidelijk terug te zien in deze roman doordat er veel ruimte is voor overdenkingen en wijsheden over de zin van het leven, identiteit, religie en wijsbegeerte. Dit zal voor sommige lezers een meerwaarde zijn, terwijl dit het boek voor anderen wellicht minder aansprekend maakt. De familiegeschiedenis maakt het boek echter ook voor deze categorie lezers de moeite waard om te lezen.

Het land van heimwee is een boeiende roman over de rol van familie en -geschiedenis in het leven van de familieleden. Een boek dat ‘gewoon’ gelezen kan worden als mooi en interessant verhaal, maar ook de mogelijkheid geeft om met de aangereikte overdenkingen en conversaties meer na te denk over de zin en invulling van het leven.

Recensie: Het land van heimwee - Patty Harpenau