• onze waardering

Recensie: De dader RECENSIE

Recensie: De dader – Antonia Michaelis

Al vanaf jongs af aan zijn Alain, Margarete en Cliff onafscheidelijk; ze wonen in hetzelfde gebouw en groeien samen op. Margarete is het anker dat de twee jongens met beide voeten op de grond houdt, wanneer de jongens zichzelf verliezen in fantasieën. Maar Cliff blijft het moeilijk vinden om zijn plek op de wereld te vinden. Hij leeft een tijdje in de wereld van extreemrechts, maar dat blijkt toch niet zijn plek. Dan bekeert hij zich tot de islam en lijkt hiermee zijn doel gevonden te hebben. Voor een periode lijkt hij in rook te zijn opgegaan, maar dan komt hij terug, minder zichzelf dan ooit, of juist meer..? Zal het Alain en Margarete lukken Cliff te weerhouden van zijn duistere plannen?

De dader is een bloedstollend spannende roman. Antonia Michaelis heeft bijzonder goed werk geleverd met haar uitgebreide en levendige personages, met name met Alain, Cliff en Margarete, de hoofdpersonages. Als lezer voel je direct een band met de personages, je begrijpt hun verdriet of blijdschap.

Direct vanaf de eerste pagina stap je het verleden in van de drie vrienden en maak je de gebeurtenissen mee die hen hebben veranderd tot de personages die ze zijn aan het einde van De dader. Waar sommige schrijvers de mist in gaan met té uitgebreide beschrijvingen, weet Antonia Michaelis de tekst eromheen zo te schrijven dat er haast geen woord teveel staat. Hierop is slechts één kleine uitzondering; aan het begin van het verhaal kijk je door de ogen van een vierjarig kind. Dit wordt benadrukt met zinnen als:

“Hij zocht regenwormen en ‘evacueerde’ ze naar een plekje onder de rododendron, al was ook dat natuurlijk een woord dat hij later pas zou leren.”

Misschien was het overbodig dit soort uitspraken zo regelmatig te gebruiken, omdat het al gauw duidelijk is dat het gaat om een erg jong kind.

Hoe weerzinwekkend de gebeurtenissen of zelfs de gedachtes van de hoofdpersonages in De dader ook zijn, als lezer begrijp je gaandeweg de ‘waarom’ achter de uiteindelijke daden. En dat is een opmerkelijke prestatie. 

De wendingen van het verhaal geven ook een kijkje achter de schermen, het was tegelijkertijd prachtig en verschrikkelijk om te lezen wat de personages stond te gebeuren en hoe dit alles uitgedacht en opgezet werd.

Het plot van De dader is ijzersterk. Als lezer zonder informatie vooraf weet je eigenlijk niet waar het verhaal naartoe leidt, maar gaandeweg passen de puzzelstukjes allemaal in elkaar en bij de ontknoping realiseer je je dat je het ergens al die tijd geweten hebt, maar toch de vinger er niet precies op hebt kunnen leggen. Dat gezegd hebbende, moet erbij benadrukt worden dat het verhaal toch niet voorspelbaar is, de ontknoping was zelfs ontzettend verrassend. 

De schrijfstijl van Antonia Michaelis is bijzonder, De dader is niet geschreven in één bepaalde stijl. De afwisseling tussen de ik-vorm, de algemene verteller en de vorm van een brief is soms verwarrend, maar al snel vind je als lezer aanknopingspunten waardoor je weer op het juiste spoor komt. Over de verschuivingen tussen heden, verleden en toekomst valt hetzelfde te zeggen.

Wat wel enorm opvalt tijdens het lezen is dat De dader op sommige punten slecht vertaald is. Dit maakt de verhaallijn soms moeilijk te begrijpen, wat kan resulteren in kleine ergernissen van de lezer. Daar moet wel bij vermeld worden dat dit niet te wijten is aan de auteur of het boek zelf.

De dader past misschien niet helemaal binnen het genre Young Adult. Kijkende naar de manier van schrijven, de woorden die gebruikt zijn in de vertaling, zou dit boek beter gepast hebben in een genre voor volwassenen. 

Alles bij elkaar genomen, is het verhaal van De dader enorm sterk. De belofte, geschreven op de achterzijde van het boek, maakt zich waar. 

“Een absolute aanrader die zowel young adults als volwassenen aan het denken zal zetten.”

Het enige dat echt valt aan te merken op De dader (de fouten in de vertaling opzij gelaten) zijn de ingewikkelde en wisselende  schrijfstijlen. Het verhaal was misschien gemakkelijker te volgen geweest als Antonia Michaelis één manier van schrijven had aangehouden. Dat maakt het verhaal op zichzelf niet minder goed natuurlijk, maar het had wel kunnen resulteren in het vijfde hartje.

Recensie: De dader – Antonia Michaelis

De dader

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    terrorisme, aanslagen, religieus geweld, religieus extremisme, islam, Islamitische Staat (IS), young adult, vertaling, Duits, actualiteit, vriendschap
    Een brandend actuele en benauwende blik in de diepten van het terrorisme. Spannend en inlevend geschreven. Voor young adults van nu.
    Ze komen uit twee totaal verschillende werelden, maar toch zijn Cliff en Alain gefascineerd door elkaar. Totdat Cliff zich bekeert tot de islam, en plotseling van de aardbodem verdwenen lijkt. Als hij na lange tijd weer opduikt, blijkt dat hij namens Islamitische Staat een "dag van bloed' aan het plannen is. Alain probeert op zijn vriend in te praten en hem te behoeden voor gevaarlijke beslissingen – maar hoelang kan hij het onvermijdelijke uitstellen?

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen