Recensie: De genezing van de krekel RECENSIE

Recensie: De genezing van de krekel – Toon Tellegen

De krekel wordt op een morgen wakker met een vreemd gevoel in zijn hoofd. Hij weet niet precies wat het is, maar de mier maakt hem duidelijk dat hij geplaagd wordt door somberheid. De krekel weet niet goed wat hij ermee moet. Hij wil er vanaf, maar het gevoel blijft gewoon zitten. De andere dieren uit het bos willen hun vriend wel helpen, al weten ze niet zo goed hoe. Niets lijkt te helpen wat de krekel ook probeert.

De genezing van de krekel is een graphic novel op basis van het gelijknamige boek van Toon Tellegen. In 2000 werd het verhaal bekroond met een Gouden Uil en dat is slechts één van de vele onderscheidingen die Tellegen voor zijn werk al mocht ontvangen. De dierenverhalen met onder andere de krekel, de mier, de eekhoorn en de olifant in de hoofdrol vormen een belangrijk onderdeel van het oeuvre van de auteur. Hij schreef er nog veel meer, stuk voor stuk poëtische en filosofische allegorieën die zowel door jong als oud gelezen worden.

Illustratrice Gwen Stok herwerkte eerder een verhaal van Toon Tellegen tot een app en kreeg daar meerdere prijzen voor. De genezing van de krekel wist haar te raken en ze  goot het met hulp van typograaf Frits Jonker in een nieuwe vorm. Stok vertaalde de tekst naar beeld en deed dat met oog voor de geest van het verhaal.

De dieren in de graphic novel zien eruit als mensen met maskers op. Deze elegante oplossing schuift de problemen die de dieren in hun omgang met elkaar zouden kunnen ondervinden door lengte- en omvangproblemen netjes opzij. De olifant en de krekel kunnen elkaar recht aankijken en de eekhoorn kan prima feestvieren met de beer. Aan de krekel is te zien hoe hij steeds meer onder het gevoel dat hij meedraagt, begint te lijden. Hij zoekt gezelschap op, probeert erover te praten, zondert zich af en gaat de somberheid letterlijk te lijf. Helaas lijkt niets hem echt te kunnen helpen. Hij krijgt hulp van de olifant, de mier en de eekhoorn, maar ook zij raken ten einde raad.

Gwen Stok koos ervoor te werken in grijstinten en zwart-wit. Het kleine beetje kleur dat de krekel heeft, geel, is alleen terug te vinden aan het begin en het einde van het verhaal en op de schutbladen tussen de hoofdstukken. Door deze kleurvoering weet ze de somberheid van de krekel goed weer te geven. De depressie waarmee het insect te kampen heeft en de strijd die hij voert, laat zich op elke bladzijde voelen. Doordat Stok de poëzie van Tellegens woorden en de wijsheid waarmee de dieren spreken, heeft weten te bewaren, gaat het gelukkig nergens te zwaar op de lezer (12+) wegen. Er wordt wel intens meegeleefd met de krekel tot aan de allerlaatste pagina. De gedetailleerdheid van de prenten, de variatie aan groottes en het feit dat de illustratrice het verhaal wonderwel heeft weten om te zetten naar een vloeiend beeldverhaal, dragen bij aan de kwaliteit van het boek.

De genezing van de krekel is een prachtige graphic novel die iedereen zal doen hopen dat de krekel het sombere gevoel in zijn hoofd op de één of andere manier zal weten te overwinnen. De combinatie van het talent van Toon Tellegen en Gwen Stok zorgt voor ontroering en fascinatie voor de belevingswereld van de hoofdpersoon. Absoluut de moeite waard.    

Recensie: De genezing van de krekel – Toon Tellegen