Recensie: Moederdag RECENSIE

Recensie: Moederdag – Nele Neuhaus

Een krantenbezorgster stuit op het stoffelijk overschot van Theodor Reifenrath, een man op leeftijd die in het verleden samen met zijn vrouw tientallen pleegkinderen in huis heeft genomen. Wanneer rechercheur Pia Sanders met haar team onderzoek doet in en om het huis, stuit het buurmeisje, dat informatie verschaft over Theodor en zich bekommert om de hond, op het dier dat opgesloten zit in een kennel waar ook mensenbotten liggen. Al gauw graaft het team de lichamen op en worden hun identiteiten vastgesteld. Het blijkt te gaan om de slachtoffers van een seriemoordenaar die telkens rond Moederdag toeslaat. De vrouwen lijken op het eerste gezicht niets met elkaar gemeen te hebben en Moederdag komt snel dichterbij. Zullen Pia en haar team de seriemoordenaar op tijd kunnen ontmaskeren..?

Moederdag is geschreven door één van de succesvolste Duitse thriller-auteurs van dit moment, Nele Neuhaus. Die titel is meer dan verdiend, Nele Neuhaus heeft wederom fantastisch werk geleverd met Moederdag. Van tot in de puntjes uitgewerkte, levensechte personages tot het nauwkeurige samenlopen van verschillende verhalen naar één enerverende ontknoping.

De spanning wordt al in het begin van het boek langzaam opgebouwd door het oproepen van bepaalde vragen bij de lezer. Het wordt snel duidelijk dat je dit boek niet aan de kant zult kunnen leggen zonder dat je antwoorden hebt gekregen op al je vragen. Dat gevoel wordt versterkt naarmate je verder in het verhaal komt en de zoektocht naar de moordenaar écht begint. 

Nele Neuhaus schrijft gedetailleerd over de gebeurtenissen die zich afspelen op het politiebureau, maar ze neemt je ook mee op een tochtje door de privélevens van de verschillende personages. Hiermee creëert ze een diepgang in het verhaal. De wisselende perspectieven zorgen ervoor dat het verhaal niet snel langdradig wordt omdat je niet constant over hetzelfde leest en ze zorgen er tevens voor dat je als lezer wil weten hoe het verder gaat met dat personage of dat je juist na het lezen van een passage denkt: “Huh, maar dat zag ik niet aankomen?!”. Dat laatste heb ik bij het lezen vaak gedacht. In tegenstelling tot sommige andere thrillers, die al gauw voorspelbaar werden, had ik dat gevoel bij Moederdag geen moment. Steeds wanneer je denkt dat je het verloop haast zou kunnen voorspellen, blijkt het toch anders te lopen. Die onvoorspelbaarheid is erg prettig bij het lezen van een boek.

Toch is Moederdag niet alleen maar ‘geweldig’ te noemen. Al vrij vroeg in het boek merk je als lezer op dat er veel herhaald wordt, bijvoorbeeld de kleine kwesties uit het verleden die een aantal keren opnieuw worden aangehaald en die eigenlijk niet zo relevant zijn voor het uiteindelijke verhaal, maar ook het daderprofiel dat eindeloos wordt herhaald en de opsommingen die telkens weer opnieuw gemaakt worden. Af en toe herhalen om het geheugen van de lezer op te frissen is geen probleem, maar elke tien, twintig pagina’s een volledige herhaling van alle voorgaande informatie omtrent de mogelijke dader en zijn slachtoffers is echt niet noodzakelijk. 

De uitwerking van het plot brengt gemengde gevoelens met zich mee. Aan de ene kant is het prettig om zoveel te lezen over zoveel verschillende personages, waardoor je als lezer het gevoel krijgt dat je de personages echt leert kennen en daardoor beter met ze mee kunt leven. Maar aan de andere kant zorgt het teveel aan personages er ook voor dat je als lezer soms het overzicht een beetje verliest. Het bijzondere hieraan is, dat Nele Neuhaus dit gegeven in het boek Moederdag heeft verwerkt, alsof ze misschien had geweten dat dit de lezer zou kunnen overkomen bij het lezen van haar boek.

"Pia Sanders: “Als ik een thriller over onze huidige zaak zou schrijven, dan zou ik er ten minste vier slachtoffers en drie verdachten uit moeten schrappen, zodat de lezer het overzicht niet verliest.” 

Moederdag is, ondanks de kleine tegenvallers, een indrukwekkend verhaal dat bij een thriller-liefhebber zeker niet mag ontbreken op de boekenplank. Een aanrader voor iedereen die houdt van spanning, ook als je geen echte misdaad-fanaat bent.

Recensie: Moederdag – Nele Neuhaus