Recensie: Adres Onbekend RECENSIE

Recensie: Adres Onbekend – Susin Nielsen 

Felix en zijn moeder Astrid wonen in een busje. Dit is maar van tijdelijke duur, alleen voor de zomer, totdat Felix’ moeder Astrid een baan heeft gevonden. Maar de maanden gaan voorbij en Felix gaat na de zomervakantie naar een nieuwe school. Al gauw maakt hij een paar goede vrienden, maar omdat hij hen niets mag vertellen over zijn woonsituatie, stapelen de leugens zich alsmaar verder op. Dan krijgt Felix een geweldig idee. Dat idee zou een einde kunnen maken aan alle problemen. Maar zal hem dat lukken en kan hij ondertussen zijn geheim blijven bewaren, zelfs voor zijn vrienden? 

Adres Onbekend gaat over een twaalfjarig jongetje dat met zijn moeder op straat komt te staan, wanneer ze de huur niet meer kan betalen. De moeder, Astrid, stoot vrijwel al haar vrienden van zich af en is ervan overtuigd dat ze het wel zal redden in haar eentje. Met deze overtuiging, die mede veroorzaakt is door haar verleden en haar trots, sleept ze haar zoon Felix mee bergafwaarts en uiteindelijk stapelen de problemen zich verder op, omdat Astrid, door diezelfde trots, niet in staat is een baan lang te behouden. Deze situatie, door geldzorgen van het ene probleem in het andere rollen, komt helaas vaker voor dan we allemaal zouden willen en dat maakt het verhaal toch wel actueel. Die actualiteit maakt het verhaal meteen ook aangrijpender, omdat veel mensen, ook kinderen, er weinig moeite mee zullen hebben om zich in te leven in het leven van hoofdpersoon Felix en zijn moeder Astrid.  

Susin Nielsen begint Adres Onbekend met een kort stukje waarmee ze vertelt dat ze dit boek opdraagt aan haar eigen moeder en over de situatie waarin zij zelf is opgegroeid. Susin Nielsen vertelt waarom ze heeft gekozen voor het onderwerp van dit boek; een alleenstaande moeder met één kind. Ze benadrukt hierbij dat zij zelf in haar jeugd niet is onderworpen aan de problemen van het gezin uit het boek. Maar toch schept deze wetenschap voor de lezer een bepaalde mate van nieuwsgierigheid en meelevendheid.  

Vervolgens begint Adres Onbekend met een soort proloog waarmee Susin Nielsen een spanningsboog creëert. Deze spanningsboog zorgt ervoor dat je je als lezer gedurende het hele boek afvraagt wat er nu precies gebeurd is, daar in dat eerste hoofdstuk. Je wordt nieuwsgieriger naarmate er meer dingen gebeuren in het verhaal en onbedoeld schets je zelf al ideeën over wat dat eerste hoofdstuk nu te betekenen heeft. De ontknoping verlost je van de vragen die zich gedurende het hele boek hebben ontwikkeld en Adres Onbekend heeft, ondanks die proloog, toch een erg verrassend einde. 

Wat erg prettig was tijdens het lezen, was dat het verhaal zo nu en dan even onderbroken werd om een kleine uitleg te geven over de gebruikte termen. Hierdoor tast je als lezer niet in het duister over wat bepaalde woordcombinaties betekenen, bijvoorbeeld: De voor-de-lieve-vrede-leugen. Deze uitleg is wel maar éénmalig en dat heeft zowel een fijne als een minder fijne kant. Het is fijn omdat teveel herhaling ook niet prettig is en je je daar als lezer waarschijnlijk op den duur aan gaat ergeren, en het is minder fijn omdat je soms even terug moet kijken wat het nu precies inhield, dat woord. 

Adres Onbekend is makkelijk leesbaar door het toegankelijke woordgebruik, de personages zijn gemakkelijk om in je hart te sluiten en de dialogen maken het geheel levensecht. Een aanrader voor jong en oud. 

Recensie: Adres Onbekend – Susin Nielsen