Recensie: Het strandhuis RECENSIE

Recensie: Het strandhuis – Suzanne Vermeer

In een ver verleden waren ze vriendinnen, totdat het contact van de ene op de andere dag werd verbroken. Voorgoed. Sindsdien praten bestsellerauteur Gemma Kastelijn en de anderen niet meer met elkaar, zien ze elkaar niet meer. Maar dan zet een reeks vreemde gebeurtenissen de afspraken van vroeger op scherp. De vondst van een lichaam. Een stem uit het verleden. Iemand stalkt de vrouwen en ze denken te weten wie het is. Maar dat is niet mogelijk. Dat weten ze zeker…

De vriendinnen van vroeger worden gedwongen weer contact met elkaar op te nemen. Op Sardinië, waar Gemma aan haar nieuwe thriller werkt, komen ze samen om hun gezamenlijke geheim onder ogen te zien.

Het Strandhuis wordt verteld vanuit vier verschillende perspectieven: de drie uit elkaar gegroeide vriendinnen Patricia, Claire en Gemma en Tessa, een journaliste bij een regionale krant. Zoals te verwachten is bij de boeken van Suzanne Vermeer wordt de verhaallijn van deze personages op een spannende manier met elkaar verbonden. De karakters van de personages zijn alle vier erg verschillend en worden goed en duidelijk neergezet. Dankzij de vlotte schrijfstijl van Suzanne Vermeer leest Het Strandhuis goed weg, maar ook het plot draagt hier haar steentje aan bij. Door hier en daar wat onvoorziene gebeurtenissen, spanningen tussen de karakters en de vraagtekens die je steeds weer krijgt tijdens het lezen ben je als lezer niet weg te slaan van het boek. En dat maakt Het Strandhuis ook een heerlijke zomerse thriller. Neem het mee naar het strand, of in de tuin en de uren zijn binnen no time voorbij gevlogen. Ik moet bekennen dat de verhaallijn dan ook niet heel ingewikkeld is, maar dat past bij deze thriller.

Als lezer voel je die “plot twist” aankomen, maar de vraag is steeds: wanneer? Steeds wanneer je het denkt te weten word je op een heel ander spoor gezet, om vervolgens aan het eind van het verhaal verrast te worden door een wending die je niet per se ziet aankomen. Dit in combinatie met het zonnige landschap waarin Het Strandhuis zich afspeelt en de spannende verhaallijn zeg ik: laat die zomer maar komen. 5 hartjes!

Recensie: Het strandhuis – Suzanne Vermeer