Recensie: Ik, blanke kaffer RECENSIE

Recensie: Ik, Blanke Kaffer - Paul Brondeel

Wanneer de Vlaamse Adriaan Cafmeyer net getrouwd is met zijn grote liefde Josiane besluiten ze hun zolderkamertje in Vlaanderen te verruilen voor Congo. Adriaan gaat als douanebeambte aan het werk en gaat lange dagen maken. In Congo zijn hun gouden bergen beloofd en ze zien dit paradijs helemaal zitten. Toch stelt dit avontuur ze beide teleur en glipt ook in Congo de sleur in hun huwelijk. Adriaan voelt zich nergens thuis en in Congo al helemaal niet, Josiane vermaakt zich met nieuwe vrienden en aandacht van mannen. Dit zorgt voor veel heimwee, jaloezie, ruzie en eenzaamheid. Uiteindelijk raakt Adriaan het spoor bijster nadat Josiane voor een andere man kiest.

Ik, blanke kaffer is echt een literaire roman. De hoofdpersoon Adriaan is een norse man, die veel werkt, niet goed in z’n vel zit en niet gelukkig is. Hij voelt zich altijd een buitenbeentje, wat hij hier ook aan probeert te veranderen. Hierdoor is ongelukkig zijn de rode draad door het hele boek heen. Het is een somber en triest verhaal waar je snel in meegesleurd wordt. De schrijver, Paul Brondeel, heeft zelf van 1954 tot 1961 als douanebeambte gewerkt in Belgisch-Congo. Dit zie je terug in het boek omdat er veel details in zitten over het alledaagse leven in Congo in die tijd.

De manier van schrijven is soms lastig te volgen. Er zitten veel Franse woorden en zinnen in het verhaal en deze worden vaak niet vertaald. Hierdoor mis je soms informatie en heb je het gevoel buiten te worden gesloten. Maar uiteindelijk is het verhaal altijd wel weer te begrijpen. Daarnaast zijn de zinnen erg lang en draven ze soms een beetje door waardoor het verhaal af en toe niet meer te volgen is. Dit geeft wel heel goed de mentale toestand van de hoofdpersoon weer. Namelijk warrig, hopeloos en rusteloos. Helaas is Ik, blanke kaffer hierdoor dus wel erg moeilijk te lezen.

Ik, blanke kaffer laat de tijdsgeest van de jaren vijftig zien. Racisme is de normaalste zaak van de wereld en dit komt dan ook vaak in het boek voor. Zo worden zwarte vrouwen belachelijk gemaakt, worden zwarte mannen zonder twijfel doodgeschoten en verdienen zwarte collega’s veel minder. In het boek wordt dit als heel normaal beschreven, wat het natuurlijk niet is. Hierdoor houdt het boek je scherp en laat het je soms schrikken van de gedachten van blanke mensen in die tijd.

Ik, blanke kaffer van Paul Brondeel is een bijzonder boek dat je laat nadenken en een kijkje geeft in een andere tijd en in een andere cultuur. Wat zijn de juiste keuzes om te maken? Waar lopen dingen mis? Ik, Blanke Kaffer is een verhaal over een man die het juiste wil doen maar uiteindelijk alles verliest.

Recensie: Ik, Blanke Kaffer - Paul Brondeel