Recensie: Nulversie RECENSIE

Recensie: Nulversie – Basje Boer

“Wat is het thema van de film? Waar’ – Jacob maakt aanhalingstekens in de lucht – gáát hij over?’ Hij kijkt de ruimte rond. ‘Een thema, kan ik je alvast vertellen, telt nooit één woord. Je denkt misschien dat het thema van je film de liefde is, of oorlog. Mis. Dat is het genre van je film. Een liefdesfilm. Het thema van een film, het basisidee, bestaat uit een zin.” – (blz 23)

Vijf schrijvers melden zich aan voor een masterclass scenarioschrijven op het platteland. Ze komen bij elkaar in een rustig hotel waar ze de komende weken zullen verblijven. Cursusleider Jacob geeft hen allerlei opdrachten om hun eigen filmscenario te schrijven, gebaseerd op de film The Breakfast Club.
Al snel komen ze erachter dat iedereen elkaar automatisch in hokjes plaatst, en dat het schrijven van een interessant plot-lijn en interessante karakters een stuk lastiger is dan gedacht. Terwijl de verschillende film thema’s zich ontwikkelen lijkt de filmwereld langzaamaan werkelijkheid te worden.

Via een proloog gooit Basje Boer je direct in het verhaal van Nulversie. Kort daarna introduceert ze het eerste, en meest belangrijke, karakter: Johanna. Jo is een van de oudere deelnemers aan de masterclass en wordt door de anderen snel weggezet als de ‘moeder’ van de groep, een rol die ze zich maar al te graag wil afschudden.
De andere karakters worden gaandeweg geïntroduceerd, en hierdoor spring je vaak van het ene verhaal in het andere. Helaas maakt dit het boek een beetje chaotisch en worden hiernaast de verschillende perspectieven ook nog eens doorbroken door onderdelen van het script (waaraan de karakters zelf werken).
Verleden en heden lijken door elkaar te lopen, en een rode draad is lastig te ontdekken.

Omdat deze afwisselingen vrij abrupt gebeuren is het vaak lastig te begrijpen in wiens binnenwereld het verhaal zich afspeelt en wiens gedachtes je leest. Helaas komen ook niet alle personages even uitgebreid aan bod, en volg je voornamelijk de verhouding tussen Jo en de veel jongere Rens.

Nulversie is opgedeeld in drie delen: I Set-up, II Confrontation en III Resolution. Door een gebrek aan hoofdstukken is er weinig houvast te vinden. Hier bovenop wordt het verhaal ook nog her en der afgewisseld met achtergrond informatie en verwijzingen naar films, filmgenres en regisseurs.
Ondanks dat ik dit zelf een van de leukste toevoegingen aan het boek vond, zijn alle film en acteer termen waarschijnlijk niet voor iedereen herkenbaar.
Doordat Boer zo heen en weer schommelt in perspectief en verhaal gaat deze interessante informatie een beetje verloren en trekt het je volledig uit het verhaal.

Al met al is Nulversie een beeldende roman met een hoop dialoog, en weinig diepgang. Helaas maken de cliché karakters en de onduidelijke verhaallijn het niet makkelijk om lekker weg te lezen en kost het veel moeite om je aandacht er bij te houden. Een leuk boek voor filmliefhebbers die van modern taalgebruik en veel achtergrondinformatie houden, en iets zoeken om te rustig te lezen in hun vrije tijd.

Recensie: Nulversie – Basje Boer