Recensie: Een monster, hoe dan? RECENSIE

Recensie: Een monster, hoe dan? – Liz Pichon

Tom zit in groep zes en maakt de meest gekke dingen mee op school. Zo verdwijnen er allemaal spullen, is er een bewegende doos en komt er opeens een nieuwe, strenge inval juf voor de groep. En dan heb je nog altijd de vervelende zus, moeilijke ouders en de kleine kinderen die het schoolplein bezetten.

Een monster, hoe dan? is het vijftiende deel in de Tom Groot-serie van Liz Pichon. De hele serie is geschreven in dagboekstijl, hierdoor valt de serie onder dezelfde soort boeken als Het leven van een Loser en Dagboek van een Muts. Dit genre is erg populair onder de nieuwe jeugd. Dit blijkt ook wel uit de verkoopcijfers. Wereldwijd zijn er namelijk al 6,5 miljoen exemplaren verkocht van de Tom Groot-serie.

Dit soort kinderboeken is vooral geliefd onder jonge tieners en bijna-tieners die moeite hebben met lezen. Het boek moet interactief gelezen worden en de tekst wordt constant onderbroken door plaatjes en gekke lettertypes. Hierdoor is het verhaal voor kinderen die moeite hebben met lezen goed voor te stellen.

Het verhaal van Een monster, hoe dan? zit ook heel eenvoudig in elkaar. Het zijn kleine sketches die plaatsvinden binnen de belevingswereld van bijna-tieners en jonge tieners. De verhaaltjes spelen zich af op de basisschool in groep zes, op het schoolplein en thuis. 

Dit soort boeken zijn een goed hulpmiddel om kinderen die moeite hebben met lezen of lezen niet leuk vinden, in te laten zien dat lezen wel leuk kan zijn. Door de simpele woordkeuze van Liz Pichon is het boek heel geschikt om zelfstandig te lezen. Ook zorgen alle gekke plaatjes ervoor dat de aandacht van de lezer bij het boek blijft. 

Jonge tieners die echter al iets gevorderde lezers zijn, zullen afhaken op de drukke plaatjes en de eenvoud en de voorspelbaarheid van het verhaal. Ook is het verhaal niet echt geschikt om voor te lezen. Kortom, Een monster, hoe dan? is een leuk jongensboek voor jongens vanaf ongeveer groep vijf tot en met groep zeven, met name voor de liefhebbers van interactieve boeken, die niet bestaan uit hele lappen tekst of een (ingewikkelde) verhaallijn. 

Recensie: Een monster, hoe dan? – Liz Pichon