Recensie: De ontembare RECENSIE

Recensie: De ontembare – Guillermo Arriaga

De ontembare omvat twee verhaallijnen die lange tijd naast elkaar lopen maar elkaar uiteindelijk gaan kruisen. Het eerste, en meest omvangrijke, speelt zich af in Mexico in de jaren ‘60 en ‘70 waarbij Guillermo Arriaga een boeiend beeld geeft van het leven van Mexico in deze tijd: het rauwe straatleven, drugs, corruptie en geweld. Hoofdpersoon en verteller is de jonge Juan Guillermo. Nadat binnen een paar jaar zijn broer vermoord wordt, en zowel zijn oma als ouders overlijden, blijft de inmiddels 17-jarige Juan alleen over en staat zijn leven in het teken van de dood en ook in het teken van wraak en gerechtigheid.

De tweede verhaallijn van De ontembare speelt zich af op de sneeuwvlaktes in het hoge noorden van Canada. Dit verhaal begint met de jacht van Inuit Amaruq op wolf Nujuaqtutuq, waarbij er steeds meer personages ten tonele verschijnen met hun eigen verhaal en waarbij ook duidelijker wordt hoe dit verhaal verband houdt met het verhaal van Juan Guillermo in Mexico.

Naast deze verhaallijnen bevat het boek ook regelmatig korte intermezzo’s van enkele alinea’s of pagina’s met feiten over andere culturen, gebruiken en geschiedenis, mythes en legendes of citaten. Het nut van de intermezzo’s is niet altijd duidelijk, maar het is niet storend en vaak wel informatief.

Met zijn ruim 800 pagina’s is De ontembare een behoorlijke dikke pil, maar Guillermo Arriaga slaagt er in om je als lezer van het begin tot het eind te blijven boeien. Zijn schrijfstijl is heel toegankelijk en prettig leesbaar. Hij maakt gebruik van een mooie taal zonder gebruik te hoeven maken van complexe zinnen. Zijn schrijfstijl is daarnaast ook beeldend en vooral vol gevoel. Je voelt als lezer regelmatig de pijn en strijd van Juan Guillermo, met zinnen als “Gainisg, ik smeek je, stop de dood. Stop die golf waarin ik verdrink” of “Ik zat zonder leven, het was een en al dood om me heen”.

In het begin lijkt het boek wat van de hak op de tak te gaan door de sprongen in tijd die Juan Guillermo maakt in zijn verhaal, waardoor het niet altijd chronologisch verloopt. Je went hier als lezer echter al snel aan, en kunt dan prima volgen over welke tijd het op dat moment gaat. Deze manier van schrijven maakt het verhaal wellicht zelfs boeiender, doordat nu niet direct duidelijk is wat er zich heeft afgespeeld, maar het verhaal stukje bij beetje ontrafeld wordt.

De ontembare is een aangrijpend en meeslepend boek over dood, schuld, wraak en gerechtigheid. Een mooi en indringend portret van de innerlijke strijd van Juan Guillermo, die je als lezer geregeld pijn doet. Een rauw verhaal om je als lezer in te kunnen verliezen. De vijf hartjes zeker waard.

Recensie: De ontembare – Guillermo Arriaga