Recensie: De Zon Op Mijn Hoofd RECENSIE

Recensie: De Zon Op Mijn Hoofd – Geovani Martins    

‘’Ik had al lang geleden afstand genomen van de vernedering, en zelfs van wraaklust. Ik was de uitdaging steeds afstandelijker, wetenschappelijker gaan bekijken. Maar iets in de reactie van die man – het omhoogbrengen van zijn armen, zijn doodsbange gezicht – liet het vlammetje van de dag waarop ik achter mijn eerste slachtoffer aanging weer oplaaien. Híj was mijn man. Hij en geen ander.’’

De Zon Op Mijn Hoofd is een bundel van korte verhalen, waarin Geovani Martins situaties beschrijft die voor de typische blanke ondenkbaar zouden zijn. De problemen binnen de Braziliaanse samenleving komen één voor één aan bod. De Zon Op Mijn Hoofd is dus niet een typische roman.

De verhalen worden met name door (jonge) mannen verteld. Zij hebben allemaal hun eigen tone-of-voice en krijgen elk te maken met één van die problemen. Dat elk karakter iets anders is, zie je terug in de schrijfstijl van Martins. Hij schrijft zoals iemand iets letterlijk gezegd zou kunnen hebben; in spreektaal. Die spreektaal geeft zich weer vorm in straattaal. Daar moet je wel even aan wennen en ook van houden. Dankzij die spreektaal maakt Martins de situaties heel levendig voor de lezer. De verhalen worden realistisch en daarmee ook confronterend. De problemen binnen Brazilië zijn problemen waar je als Nederlandse lezer waarschijnlijk nooit mee te maken krijgt. Martins geeft je echt een kijkje in deze wereld, zoals je er anders nooit naar zou kunnen kijken. Hierbij heeft hij uit zijn eigen ervaringen geput, aangezien de auteur zelf is opgegroeid in de favela.

Het nadeel aan de korte verhalen is dat het meer een soort schetsen zijn. Je mist het grotere verhaal eromheen, doordat je midden in een situatie gezet wordt. Eén situatie komt aan bod, maar je hebt geen idee wat hiertoe geleid heeft of hoe de toekomst eruit gaat zien.

Buiten het feit dat zowel geweld als drugsgebruik de boventoon voeren in De Zon Op Mijn Hoofd, laat Martins zien dat er altijd ruimte is voor vriendschap en blijdschap. Dat maakt dit boek zo mooi. Een confronterend levensverhaal is hier neergezet om te delen met de rest van de wereld. Ondanks alle narigheid is er altijd een puntje licht aan het einde van de tunnel.

Recensie: De Zon Op Mijn Hoofd – Geovani Martins