Recensie: Echte Amerikaanse jongens RECENSIE

Recensie: Echte Amerikaanse jongens – Jason Reynolds en Brendan Kiely

Rashad is een vrij typisch 17-jarig kind, gaat naar de middelbare school, feest met zijn vrienden, werkt aan de schetsen die hij op een dag hoopt te verkopen en neemt deel aan een militaire stage omdat zijn vader hem dwingt. Maar Rashad is ook zwart - en wanneer een vrouw over hem struikelt in een supermarkt, springt een blanke agent tot conclusies over wat Rashad aan het doen was en gebruikt hij geweld, bruut genoeg om ribben te breken en hem een week in het ziekenhuis te laten. Quinn, een blanke jongen op dezelfde school, mist wat het slaan heeft veroorzaakt, maar ziet de rest ... inclusief dat de agent een man is die praktisch zijn eigen grote broer is. Quinn is verscheurd - wie zou hij moeten steunen? En zou hij iemand moeten vertellen wat hij zag?

Eerst kwam The Hate U Give en nu is hier Echte Amerikaanse Jongens uitgegeven door Blossom Books. In het voorwoord laat uitgeefdirecteur Myrthe weten dat dit boek al enkele jaren in het Engels bestaat, maar nooit vertaald is. Laten we allemaal even Myrthe bedanken om dit prachtige boek, want iedereen over de hele wereld moet dit boek lezen! Echte Amerikaanse jongens is een belangrijke roman over politiegeweld en vooroordelen tegen zwarte jongeren in Amerika en zonder haar zou het nooit in onze handen liggen. ‘Black Lives Matter’ is een onderwerp dat besproken moet worden en dit boek is een goed begin van deze discussie. 

Dit boek is een samenwerking tussen auteurs Jason Reynolds en Brendan Kiely en geeft de lezer een in het oog springend perspectief over politiegeweld en raciale onrechtvaardigheid. Het is interessant om te zien hoe het incident wordt geportretteerd door zowel het slachtoffer als de toeschouwer, en het roept veel belangrijke vragen op: hoe kies je partij - vooral wanneer iemand die je ooit hebt gerespecteerd het mis heeft? Als we willen dat het geweld stopt, hoe eindigen we het dan?

In Echte Amerikaanse Jongens groeien de personages duidelijk, met name Quinn. Quinn kiest eerst de kant van de politieman ‘die gewoon zijn werk deed’, maar later gebruikt hij zijn eigen hersenen en begint hij langzaam anders over de hele situatie te denken. Dit weerspiegelt denk ik de gedachtes van veel jongeren en het was interessant en intrigerend om te zien hoe Quinn hier mee omging. Dit hebben Reynolds en Kiely ontzettend goed gedaan. 

Een heel groot minpunt was dat de schrijfstijl erg slecht was. Dit was vooral te merken dat wij als lezer geen eigen mening konden vormen. Alles werd voor ons bedacht en duidelijk gemaakt wie goed was en wie slecht, als lezer kan je geen eigen mening vormen. Dit leidde af van de boodschap die het boek wilde overbrengen. Ook merkte je in de dialogen heel goed dat Reynolds en Kiely wilden klinken als tieners, maar dit was helaas mislukt. De dialogen klopte helemaal niet met hoe tieners zich tegenwoordig gedragen en uiten en daarom voelden vele scènes erg geforceerd, nep en ongemakkelijk. 

Dit is een boek dat je zal bewegen en uitdagen om na te denken over de wereld waarin we momenteel leven. Het richt zich op racisme en politiegeweld. Ik respecteer de nadruk op de manier waarop ze laten zien dat niet alle politie slecht is, maar dat er machtsonevenwichtigheden kunnen zijn. Echte Amerikaanse Jongens is een belangrijk boek dat elke tiener van de 21ste eeuw hoort te lezen en elke schoolbibliotheek in de kast zou moeten hebben staan. Je leest vanuit twee perspectieven die het verhaal vanuit twee kanten laat zien. En nog een belangrijke laatste boodschap: Reynolds en Kiely laten in dit boek zo goed zien dat ‘Black Lives Matter’!

Recensie: Echte Amerikaanse jongens – Jason Reynolds en Brendan Kiely