Recensie: Dodenstoel RECENSIE

Recensie: Dodenstoel - Johan Andersen

Adviseur van defensie Eugène Hamer wordt na een missie in Kiev uit zijn bed gebeld met de mededeling dat hij in een moordzaak moet adviseren. Als hij op de plaats delict aankomt wordt hij voorgesteld aan Neli Panka, inspecteur bij de afdeling Zware Criminaliteit en gespecialiseerd in de psychologie van seriemoordenaars. Een man is mishandeld en zijn vrouw ligt vermoord in de slaapkamer vastgebonden aan het bed. In de kast zit een jongen die getuige is geweest van de moord. Al snel wordt duidelijk dat ze uitgedaagd worden door de moordenaar. Lukt het Hamer en Neli om de moordenaar te pakken voordat er nog meer slachtoffers vallen? En voor wie is de dodenstoel die op een website wordt afgebeeld?

Johan Andersen is een Nederlandse uitgever en schrijver. Dodenstoel is zijn eerste thriller. Hij heeft een prettige schrijfstijl en zorgt er door zijn uitgebreide informatie voor dat je veel te weten komt over de personages. In het begin moet je je wel even focussen op het verhaal, omdat er veel personen in voor komen. Je hebt daardoor niet gelijk een beeld wie bij wie hoort.

Dodenstoel is geschreven vanuit de personages Hamer en Neli. Beiden werken samen aan het moordonderzoek en worden al snel persoonlijk betrokken door de moordenaar. In het begin lees je dat Hamer bij het onderzoek betrokken is omdat hij er voor moet zorgen dat er niet te veel informatie moet vrijkomen over het slachtoffer. De kolonel heeft namelijk een verleden met Hamer en zijn organisatie. Het is mij aan het eind van het verhaal nog niet duidelijk of hij hierin geslaagd is. Er is namelijk veel aan het licht gekomen, maar het is niet duidelijk of dat allemaal in de doofpot gestopt had moeten worden.

Doordat de hoofdpersonen persoonlijk betrokken worden door de moordenaar geeft dit spanning in het verhaal. Je leeft mee met Hamer en Neli en hoopt dat ze de moordenaar op tijd te pakken krijgen. Het verhaal is op veel momenten ook voorspelbaar. Daardoor pakt het verhaal net niet helemaal. Er had meer uitgehaald kunnen worden en de spanning had er op sommige momenten ook wat meer in kunnen zitten. Het middenstuk is daardoor wat langdradig en doordat er veel organisaties en namen in voor komen moet je goed opletten of je het verhaal nog kunt blijven volgen. Dodenstoel heeft zeker potentie om een heel spannend boek te zijn als er wat meer verrassingselementen in het verhaal hadden gezeten. Johan Andersen had de getuige misschien een wat prominentere rol kunnen geven, waardoor er iets meer duidelijk werd wat er precies afgespeeld heeft.

Johan Andersen heeft met Dodenstoel een makkelijk leesbaar verhaal geschreven. Het is een mooi verhaal met leuke elementen erin. Over het algemeen is het voorspelbaar, wat erg jammer is. De verwachting lag erg hoog en helaas is deze niet helemaal waargemaakt. Desondanks was het een leuk boek om te lezen en door de schrijfstijl zou ik zeker een volgend boek willen lezen van Johan Andersen. De personages worden goed neergezet en je hebt een duidelijk beeld van de gebeurtenissen. De dodenstoel is een leuk element in het verhaal en doordat deze stoel na elke afslachting verandert, lijkt het net alsof de moordenaar galgje speelt met degene die op hem jagen. Het verhaal heeft een verrassende plot, waardoor je het boek toch met een tevreden gevoel sluit.

Recensie: Dodenstoel - Johan Andersen