Recensie: De verschrikkelijke meneer Gom en de aardmannetjes RECENSIE

Recensie: De verschrikkelijke Meneer Gom en de Aardmannetjes - Andy Stanton

Op een winterse dag stuiten Polly, Alex Tolman en Vrijdag O'Mijdag onverwacht op mevrouw Schattig. Zij is helemaal overstuur, omdat ze werd aangevallen door aardmannetjes tijdens het kruiden plukken. Dapper trekken Polly en Vrijdag de berg op om het gevaar te overwinnen. Al snel blijkt echter dat meneer Gom en zijn haast even slechte compagnon Willem Wilhelmus verantwoordelijk zijn voor het onheil. Kunnen Polly en Vrijdag hen stoppen?

De verschrikkelijke Meneer Gom en de Aardmannetjes is het derde deel in de reeks van Andy Stanton. Eerder verschenen al De verschrikkelijke meneer Gom heeft een plan en De verschrikkelijke meneer Gom en de peperkoek miljonair. De hoofdpersonages zijn steeds Polly, Vrijdag en meneer Gom, maar er zijn terugkerende bijrollen weggelegd voor een peperkoek van 15,24 cm groot, een gigantische hond, een worstenverkoper en twee rivaliserende dorpsbewoners, de Geest van de Regenboog en de uitbaatster van de lokale snoepwinkel. Deze reeks bontgekleurde personages geeft al aan dat het geen doodgewone reeks is. In De verschrikkelijke meneer Gom en de Aardmannetjes kan, net zoals in de overige delen, werkelijk alles en dan wordt het pratende konijn dat de held uithangt nog even buiten beschouwing gelaten. 

Polly is een nieuwsgierig en ondernemend meisje dat bovendien flink genoeg is om onrecht te bestrijden. Vrijdag, wiens motto 'de waarheid is een citroengebakje' is, is strijdvaardig, maar ook verward en soms ongelooflijk naïef. Meneer Gom is, zoals steeds, uit op rijkdom en door en door slecht. Al drie boeken lang laat auteur Andy Stanton ze op de meest uiteenlopende manieren de strijd met elkaar aangaan. In dit nieuwe deel heeft Gom zich verschanst in de Aardmanberg en plant hij een wraakactie. Het dorpje Lamme Griemel moet eraan geloven. Polly en Vrijdag belanden van de ene benarde situatie in de andere. 

Belangrijk om te weten is dat Andy Stanton een stijl hanteert die een bizarre mengeling is van slapstick en absurde humor. Het verhaal is absoluut onvoorspelbaar en de lezer moet er niet vreemd van opkijken wanneer uiteindelijk een gigantische wasmachine bijdraagt aan de redding van het dorp. De lezer zal de grappen in De verschrikkelijke meneer Gom en de Aardmannetjes hilarisch vinden of echt helemaal niets. Het kan zeker weten twee kanten uit en in combinatie met de drukke opmaak van de tekst, wordt het vast in één ruk uitgelezen of na twee bladzijden alweer snel dichtgeslagen. Matthias de Leeuw maakte de illustraties bij het verhaal en weet de grilligheid en de humor ervan goed vast te leggen in piekerige zwart-wit prenten die zelfs een peperkoekmannetje aardig tot leven weten te brengen.

De verschrikkelijke meneer Gom en de Aardmannetjes is complete onzin en dat maakt het leuk. Dit boek kan onmogelijk gelezen worden met een uitgestreken gezicht. Het is net wat minder wat betreft de opeenvolging van snode plannen en uit de lucht gegrepen ideeën tegenover het eerste deel, maar het blijft amusant om te lezen. Er komt in ieder geval nog geen einde aan de reeks, want in november verschijnt het vierde deel: Meneer Gom en de krachtkristallen, dat net zoals de andere boeken vertaald wordt door Edward van de Vendel. 

Recensie: De verschrikkelijke Meneer Gom en de Aardmannetjes - Andy Stanton