Recensie: Normale mensen RECENSIE

Recensie: Normale mensen - Sally Rooney

In Normale mensen volgen we een aantal jaar de levens van Marianne en Connell tijdens hun middelbare school en studietijd. Marianne en Connell lijken niet zoveel overeenkomsten te hebben. Ze komen uit een verschillend milieu: Marianne komt uit een rijk gezin waar Connell’s alleenstaande moeder werkt als huishoudster. Uit een verschillend type gezin: kil en afstandelijk in het geval van Marianne en warm en liefdevol bij Connell. En waar Connell populair is op de middelbare school, staat Marianne bekend als de vreemde einzelgänger. Toch voelen ze zich tot elkaar aangetrokken en is dat het startpunt van een knipperlichtrelatie (die op de middelbare school wel geheim moet blijven voor hun klasgenoten) tussen de twee hoofdpersonen die elkaar over de jaren heen regelmatig opnieuw tegen het lijf lopen.

Normale mensen is een boeiende coming-of-age roman over volwassen worden, relaties en persoonlijke ontwikkeling. Maar ook over de rol van afkomst, erbij willen horen en de invloed van meningen van anderen. Een boek vol situaties die gemakkelijk herkenning kunnen oproepen.

Bovendien slaagt Sally Rooney er met haar schrijfstijl in om, naast de situaties, ook de personages en dialogen heel realistisch te laten overkomen, wat maakt dat je jezelf ook daarin zou kunnen herkennen. Ze schrijft heel gedetailleerd en vol gevoel, waardoor je met gemak de gebeurtenissen voor je kunt zien, maar je ook goed kunt inleven in de hoofdpersonages en hun gedachten, gevoelens, onzekerheden en twijfels. Het is daarnaast interessant dat het perspectief wisselt tussen Marianne en Connell, waardoor je van hen beide ook hun onuitgesproken gevoelens en gedachten te weten komt en als lezer dus meer weet dan de personages zelf over elkaar.

Een minpunt aan Normale mensen is voor mij dat Sally Rooney geen gebruik maakt van aanhalingstekens bij conversaties, iets wat je tegenwoordig wel vaker lijkt te zien. Hoewel dat niet in alle gevallen even storend is, leest het in dit boek onprettig. Dit komt doordat er soms meerdere mensen in één zin praten, of het niet helemaal duidelijk is of er sprake is van een gedachte of een uitspraak. Naarmate je verder leest begint het wel meer te wennen, maar het blijft wel opletten en soms twee keer lezen.

Desalniettemin is Normale mensen van Sally Rooney een mooi verhaal over opgroeien, je eigen identiteit ontwikkelen en hoe relaties en personen je daarin kunnen vormen. Een boek dat je daardoor ook uitnodigt om tijdens het lezen terug te denken aan je eigen ervaringen.  

Recensie: Normale mensen - Sally Rooney