Recensie: De verloren dochter RECENSIE

Recensie: De verloren dochter – Armando Lucas Correa

De verloren dochter begint in 2015 in New York, wanneer de 80-jarige Elise Duval een stapel brieven krijgt uit de oorlog. Vervolgens verplaatst het verhaal zich naar 1933 in Berlijn, naar de Joodse Amanda en Julius Sternberg. Amanda heeft een eigen boekwinkel en Julius werkt als arts in een eigen praktijk. Ze krijgen samen twee dochters, Viera en Lina. Ze hebben het goed voor elkaar, maar in de aanloop naar de oorlog wordt hun leven stukje bij beetje ingeperkt. Wanneer Julius in 1939 wordt opgepakt zal Amanda met haar dochters moeten vluchten. Het begin van een opgejaagd leven waarin Amanda meerdere malen lastige keuzes moet maken waarmee ze hoopt haar dochters in veiligheid te kunnen brengen. Keuzes die, zo blijkt, soms een leven lang invloed kunnen hebben.

Armando Lucas Correa geeft in De verloren dochter een mooi en helder beeld van Berlijn en Frankrijk voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een weliswaar grotendeels fictief verhaal, maar tegen de achtergrond van enkele ware gebeurtenissen, waar de auteur aan het eind van het boek nog een toelichting over geeft.

Hoewel de schrijfstijl van Armando Lucas Correa prettig leesbaar is, bleven het verhaal en de hoofdpersonen wat oppervlakkig. Het lukte op de een of andere manier niet goed om een band op te bouwen met de personages wat het verhaal voor mij persoonlijk niet heel aangrijpend maakte. Ook lijkt dochter Lina door het boek heen geregeld té wijs voor haar leeftijd wat het verhaal minder realistisch doet overkomen.

Ondanks dat het vertelde verhaal goed uitwerkt en boeiend is, blijf ik na het lezen van het boek wel zitten met de vraag hoe het verder ging met Viera. Ook had de auteur meer ruimte mogen nemen om uit te weiden over het verdere leven van Elise Duval (en de andere personages) na de oorlog en in het heden. Je kunt je afvragen in hoeverre het verhaal in het heden in dit geval wat toevoegt aan het boek, terwijl dat met meer uitwerking zeker zo zou zijn.

Desalniettemin is De verloren dochter een mooi verhaal over moederliefde, keuzes maken en hoe deze keuzes levens kunnen beïnvloeden. Het zet ook aan om na te denken wat je zelf zou doen in zo’n situatie, wat de juiste keuze is en óf er wel een juiste keuze is. Een boek dat daardoor ondanks de ‘mindere punten’ de moeite van het lezen waard is.

Recensie: De verloren dochter – Armando Lucas Correa