Recensie: Het gestolen sterrenstof RECENSIE

Recensie: Het gestolen sterrenstof - Geert Klaasen

Finn heeft het niet makkelijk op school. Hij heeft het moeilijk om zijn aandacht bij de les te houden en de pesterijen van Joris knagen aan zijn zelfvertrouwen. Wanneer hij op een nacht per ongeluk in Dromenland ontwaakt, kan hij zich ten minste van zijn beste kant laten zien! Hij ontdekt waar de kinderdromen vandaan komen, maar beseft ook dat een donkere macht Dromenland bedreigt. Zal Finn het sterrenstof, de motor van Dromenland, kunnen redden? Of zullen nachtmerries de dromen van kinderen gaan overheersen?

“Zotten kunnen het bedenken,
denkers kunnen het dromen,
dromers kunnen het beleven,
maar niemand kan het geloven.”

De zinnen hierboven openen het boek en daaruit vloeit al snel het gevoel dat je een rasechte avonturenroman binnenstapt. En wat denk je? Dat klopt ook! Geert Klaasen zorgt voor een herkenbaar hoofdpersonage dat het in het dagelijkse leven een beetje moeilijk heeft en dat, door in Dromenland verzeild te raken, uitgroeit tot een echte held. Het valt op dat het een cliché is, maar op de één of andere manier maakt dat niks uit. Het gaat niet altijd om het bereiken van het doel, maar wel om hóe dat doel bereikt wordt.

Klaasen krijgt de hulp van illustrator Harmen van Straaten en die weet als geen ander hoe hij Finn, Lisa en middelleeuw Lea gestalte moet geven. De illustraties zijn vrij schaars en eenvoudig qua stijl, maar geven toch precies de kern van het verhaal weer. Ze staan waar ze nodig zijn om een bepaalde scène kracht bij te zetten en dat begint eigenlijk al bij het eerste hoofdstuk, De wakkere wereld, waar Finn afgebeeld staat terwijl hij aan de schoolbanken zit gekluisterd.

Kinderboeken hoeven niet altijd vrolijk te zijn, dat bewijst Geert Klaasen. Het gestolen sterrenstof heeft eigenlijk steeds een grimmig randje en dat maakt het ook zo interessant. Je voelt je als lezer niet zwaarmoedig tijdens het lezen want er zitten genoeg liefdevolle momenten en grapjes in het boek verwerkt. De ontdekkingstocht in Dromenland volg je op de voet en je probeert de losse eindjes zelf ook aan elkaar te knopen, maar dat is nog niet zo eenvoudig! En aangezien dit het eerste deel is in De kronieken van Finn, is er natuurlijk een open einde dat ervoor zorgt dat je eigenlijk nu direct aan het tweede deel wil beginnen! Dat is helaas nog even geduld oefenen.

De personages hebben een enorme kracht in dit boek. De kracht om de lezer te laten meeleven en te laten glimlachen. Er wordt in Het gestolen sterrenstof dan ook een mooie basis gelegd, waar hopelijk in volgende delen verschillende lagen overheen kunnen komen. Gilbertus Septimus is eigenlijk het ingewikkeldste personage in het verhaal. Hij speelt een grote rol, door middel van zijn boek, maar hij is niet echt tastbaar aanwezig en zijn rol is erg mysterieus. Dit heeft Klaasen echt mooi gedaan, om een personage op deze manier te verweven in het geheel.

Voor de jonge lezers van tien tot twaalf jaar is de schrijfstijl prima te volgen, maar toch uitdagend genoeg om hen ook iets te leren. De zinnen vergen wat aandacht om te lezen, maar bevatten weinig moeilijke woorden en vormen daardoor geen onoverbrugbare obstakels. Doorheen het hele verhaal blijft het tempo én het avonturengehalte hoog.

Er is geen reden om Het gestolen sterrenstof niet als een prima kinderboek te bestempelen. Het prikkelt de verbeelding en het herbergt bijzondere personages, het bevat handenvol spanning en avontuur én het leest erg vlot. Dus, voor wie kinderen heeft die zich vervelen tijdens de vakantie: ga snel op zoek naar een exemplaar en laat ze zich onderdompelen in de wereld van Finn en het Dromenland!

Recensie: Het gestolen sterrenstof - Geert Klaasen