Recensie: Watervrees RECENSIE

Recensie: Watervrees - Dirk Bracke

"Door het raam zie ik dat Steven op het luchtbed ligt. Met één hand houdt hij Edda vast die op zijn buik zit, in de andere hand heeft hij een joint. ‘Ik ga weg.’  ‘Waar ga je naartoe?’ Tante Gaby denkt vast dat ik naar de winkel wil. ‘Ik blijf hier niet meer wonen.’ Tante Gaby blijft roerloos staan. Haar gezicht is een vraagteken. ‘Waarom?’ ‘Zomaar.’ Ik haal mijn schouders op. Haar ogen draaien even naar Steven. Zou ze iets vermoeden?" (Blz 43)

Wanneer Siens vader overlijdt aan kanker blijft ze alleen achter met haar broertje Toby. Ze verhuizen naar het appartement van tante Gaby, hun nieuwe voogd, en diens vriend Steven. Een nieuwe en lastige periode breekt aan.

Toen Sien jong was werd ze mishandeld door haar moeder, waardoor ze nu kampt met een enorme angst voor water. Dit in combinatie met heftige en nare situaties rondom haar familie zorgen er voor dat Sien te kampen heeft met een hoop trauma’s en problemen. 

In Watervrees lees je het verhaal van Sien (en soms haar jongere broertje Toby). De hoofdstukken zijn een afwisseling tussen de worsteling van Sien met haar nieuwe leven en flashbacks naar haar lastige jeugd met haar ouders. Rondom het drama van haar verleden speelt er nog het probleem van haar erfenis en haar ‘oom’ Steven die wel heel veel interesse in haar lijkt te hebben. Gelukkig wordt Sien ook hier en daar bijgestaan door een aantal mensen, zoals haar beste vriendin Sestra, en haar docenten. 

Dirk Bracke schrijft tienerboeken met heftige onderwerpen en probeert belangrijke boodschappen over te brengen aan zijn lezers. Mishandeling, seksueel misbruik, drugs en de druk van sociale media komen allemaal aan bod in Watervrees.

Hoewel de onderwerpen erg interessant, al dan wel heftig en serieus zijn, is het boek helaas niet altijd even makkelijk te volgen. Wanneer het verhaal eindelijk een beetje op gang komt volgen de gebeurtenissen elkaar echter opeens snel op, en wordt het verhaal hier en daar ook een beetje voorspelbaar. Het is niet erg lastig om te raden wie de ‘geheimzinnige karakters’ zijn die in Siens leven opduiken, en vooral het einde werd naar mijn mening helaas een beetje afgeraffeld.

Met name het taalgebruik wanneer het over Sien haar lichaam, en het seksuele misbruik van haar oom en andere jongens gaat, lijkt vreemd en onnatuurlijk. Juist in deze uiterst serieuze context lijkt het onwaarschijnlijk dat een jong meisje zo over zichzelf zou praten of schrijven. Bracke doet in Watervrees duidelijk een poging om het verhaal te vertellen vanuit Siens oogpunt door het taalgebruik van jongeren over te nemen, maar slaat hier naar mijn idee de plank volledig mis. De zinnen komen vaak geforceerd ‘jeugdig’ over. De mooie en serieuze onderwerpen van het verhaal klinken hierdoor vreemd en zwakken helaas af. 

Ook in het plot vallen hier en daar wat steken. Door een gebrek aan uitleg en ontknopingen komt het einde vrij abrupt en blijft de lezer met een hoop vragen zitten. 

Watervrees is een tienerroman dat qua leestaal helaas niet volledig aansluit bij de serieuze onderwerpen waarover Dirk Bracke schrijft. Siens verhaal is interessant maar lastig, en de ontwikkeling van de karakters mist enige diepgang. 

Recensie: Watervrees - Dirk Bracke