Brons - Linda Dielemans RECENSIE

Recensie: Brons - Linda Dielemans

De bronstijd begon rond 2000 voor Christus en eindigde ongeveer 800 voor Christus. In deze periode van 1200 jaar was brons van heel groot belang voor de mensen. Het verdreef steen als materiaal voor werktuigen en ook sieraden van brons kwamen erg in trek. Wat archeologen tot op de dag van vandaag bezig houdt, is de vraag waarom de mensen sieraden en andere bronzen voorwerpen op natte plaatsen deponeerden. Rond deze deposities hangt een grote zweem van geheimzinnigheid, maar ze leveren langs de andere kant ook waardevolle informatie over bepaalde gebruiken in de bronstijd.

‘Brons’, zul je denken, ‘wat valt daar nu voor interessants over te vertellen? Toch niet zoveel dat ik er een boek over wil lezen?’ Daar kan je je dus lelijk in vergissen. De subtitel zegt het al - over glimmende schatten in mistige moerassen - en zo voelt het tijdens het lezen ook. Alsof je zelf een mini-archeoloog bent die de geschiedenis aan het uitpluizen is.

Linda Dielemans ontrafelt de geheimen van het materiaal brons niet helemaal alleen. Ze kreeg daarbij hulp van professor David Fontijn van de Universiteit Leiden. Dielemans is naast schrijfster ook archeoloog en kan dus uit een bron van persoonlijke informatie putten. Dit is ook voelbaar tijdens het lezen. Dielemans weet op een leuke manier haar liefde voor het ontdekken van een stukje geschiedenis door te geven.

Brons heeft een bijzondere klank als boek. Het brons krijgt een eigen stem en vertelt verhalen in de ik-vorm. Deze verhalen zijn natuurlijk fictief, en daardoor lezen die delen ook meer als een vertelling dan als een informatief iets, zoals de rest van het boek. Het is wel de ideale manier om de aandacht van de lezer vast te houden én op een speelse manier kennis over te dragen. Het maakt het geheel beter verteerbaar en er is een mooi accent gelegd op deze delen door ze op gekleurde pagina’s te drukken. Als je de bladzijden van het dichtgeslagen boek bekijkt, kan je zo zien waar de verhalen van het brons zelf zich bevinden. Erg overzichtelijk.

Het uitgangspunt dat het glimmende schatten in mistige moerassen zijn, geeft het boek iets mysterieus. Brons kan omgesmolten worden en dus veelvuldig hergebruikt. Toch worden er voorwerpen van brons gevonden die volledig ongeschonden zijn. Ze bevinden zich vaak in moerassen, vennen en rivieren. Mooie, waardevolle spullen. Dielemans heeft het ontrafelen van dit vraagstuk steeds als hoofddoel en neemt je ondertussen mee langs het ontstaan en het gebruik van brons.

Dit boek was dit boek niet zonder de prachtige tekeningen van Sanne te Loo. Als je het boek ziet liggen in de boekhandel, dan valt de cover al direct op door de prachtige kleur, maar ook door de mooie illustratie die erop staat. Eigenlijk stralen alle illustraties door het specifieke kleurgebruik heel veel warmte uit. Van die gezellige haardvuurwarmte, waar je rond zit om naar verhalen te luisteren. Laat dat nu ook de sfeer zijn die Dielemans in haar woorden legt! Dus eigenlijk passen beide perfect bij elkaar kan je wel zeggen, ook qua inhoud.

Brons is vlot leesbaar en omdat het natuurlijk meer een informatief boek is, kan je het tussendoor ook even wegleggen en daarna weer oppakken om verder te lezen. Ouders zullen er ook veel plezier aan beleven om het samen met hun kinderen te lezen, aangezien het niet over een erg populair onderwerp gaat waar alle volwassenen al veel vanaf weten. 
Het woordgebruik is mooi aangepast aan de doelgroep van <12jaar, maar wat hulp van mama en papa zal vast gewaardeerd worden. Achter in het boek is een verklarende woordenlijst te vinden, maar het enige minpunt daaraan is dat er naar verwezen had mogen worden in de tekst zelf. Nu kom je er na het lezen bij toeval achter.

Brons is een pareltje van een boek dat heel veel leuke weetjes bevat. Er zal wat interesse voor het thema nodig zijn om het met veel plezier helemaal uit te lezen, maar Dielemans brengt het op een erg speelse en mooie manier bij de jonge lezertjes. Laat je meevoeren naar de bronstijd en geniet van de prachtige illustraties.

Recensie: Brons - Linda Dielemans