Het huis aan de vecht - Margreet en Reina Crispijn RECENSIE

Recensie: Het huis aan de Vecht - Margreet en Reina Crispijn

Vijf vrouwen, één huis: dat is de essentie van het nieuwste boek van schrijversduo Margreet en Reina Crispijn. Het oude landhuis Vechtlust is verbouwd tot luxe seniorencomplex en biedt Carly, Nienke, Barbara, Fien en Susanne een nieuwe start. De vijf jonge vrouwen verschillen als dag en nacht en hebben allemaal een eigen reden om hun oude leven achter te laten, al zijn sommige redenen geheimzinniger dan andere…

Het huis aan de Vecht begint met het verhaal van Barbara, die zo ongeveer is opgegroeid in Vechtlust, waar haar jeugdvriendin Valerie vroeger woonde. Alleen al in het hoofdstuk van Barbara komen er vele personages aan bod, die allemaal met hun achternaam geïntroduceerd worden. Je krijgt als lezer hierdoor de indruk dat deze achternamen van belang zijn en je probeert ze dan ook allemaal te onthouden, wat niet lukt en uiteindelijk verwarring en desinteresse veroorzaakt. 

Dat de vijf hoofdpersonen apart van elkaar geïntroduceerd worden geeft het verhaal wel een leuke afwisseling. De hoofdstukken zijn precies lang genoeg om boeiend te blijven en zo leer je de vrouwen gelijk goed kennen. Wel jammer is de grote herhaling in hun verhaallijn. Ze zijn allen ongelukkig door iets, komen toevallig iemand tegen die ze wijst op een baan in Vechtlust en allemaal gaan ze op sollicitatiegesprek bij dezelfde directeur. Je kunt dit na twee keer gelezen te hebben wel uittekenen voor de rest van de hoofdpersonen, wat het eerste gedeelte van Het huis aan de Vecht nogal voorspelbaar maakt.

Een ander minpuntje is de grote aanwezigheid van stereotypering in dit boek. Mannen zijn niet te vertrouwen en benutten elke mogelijkheid om vreemd te gaan en vrouwen zijn vooral goed in schoonmaken en koken. Natuurlijk speelt het boek zich af in een klein dorpje ver weg van de Randstad, maar alsnog hadden de zusters Crispijn dit verhaal - zeker gezien de relatief jonge personages - iets meer in de tijdsgeest van nu mogen schrijven. Verder zijn een aantal gebeurtenissen een beetje té toevallig, maar dat past op zich wel bij het ongecompliceerde genre. 

Ga je op vakantie of wil je een weekend lang ontspannen met een boek waarbij je niet hoeft na te denken? Dan is Het huis aan de Vecht van Margreet & Reina Crispijn een prima boek om jezelf mee op te sluiten. Het is luchtig geschreven en vol romantische intriges. Naarmate je verder leest, komt er ook meer tempo in het verhaal en wil je steeds meer weten over hoe het de jonge vrouwen vergaat. Geen hoogvlieger wat mij betreft, maar wel een fijne feelgood roman om alles om je heen even te vergeten.

Recensie: Het huis aan de Vecht - Margreet en Reina Crispijn