Moederkruid - Carry Slee RECENSIE

Recensie: Moederkruid - Carry Slee

Carry Slee is als schrijfster vooral bekend van haar jeugdboeken zoals Pijnstillers, Spijt en Afblijven. Pas later in haar carrière begon de inmiddels zeventigjarige schrijfster ook met het schrijven van romans voor volwassenen. In 2001 debuteerde ze met haar roman Moederkruid dat het eerste deel is van een autobiografisch drieluik. In 2019 werd Moederkruid opnieuw uitgegeven.

Hoe is het om als kind op te groeien in een onveilige omgeving? Carry Slee legt het uit in Moederkruid. Met een moeder met psychische problemen en een overwerkte, vreemdgaande vader die eigenlijk liever een zoon had gehad in plaats van jou? Dat is het leven van de naamloze hoofdpersoon. Continu leeft ze met angst die haar moeder haar inboezemt: de wijk is slecht, de mensen zijn goor en word je ziek van, je vader gaat bij me weg en je mag geen vrienden maken. En daarnaast is er de dreiging van vader die weg dreigt te gaan en haar zus die zichzelf dreigt te verliezen in muziek om zich af te sluiten van haar ouders.

Carry Slee gaat met Moederkruid terug naar haar eigen verleden. Op een heldere, bijna nuchtere manier beschrijft ze met duidelijke taal de problemen waar ze in haar jeugd mee te maken heeft gehad. Je kruipt als lezer letterlijk in de huid van de naamloze ik-persoon die het verhaal vertelt en dat geeft je het gevoel dat je echt in de huid van het jonge meisje kruipt.

Moederkruid bestaat grofweg uit drie delen. Het begint met een stukje geschiedenis over hoe vader en moeder bij elkaar zijn gekomen. Hierin speelt de oma een belangrijke rol: zij koppelt de reeds getrouwde vader aan haar dochter omdat hij een succesvol man is met een eigen kleermakerij. Vanuit dit gearrangeerde huwelijk worden de hoofdpersoon en haar zus Elsje geboren. In het tweede deel zien we het huwelijk tussen de ouders steeds verder aftakelen: vader zijn kleermakerij gaat failliet en hij is ontrouw aan zijn vrouw en gezin. De psychische problemen van moeder worden heftiger en er is sprake van psychiatrische hulpverlening. Slee weet dit op een overtuigend realistische manier op te schrijven en je vraagt je per bladzijde meer af waarom de meisjes nog niet weg zijn gehaald bij hun ouders. 

Carry Slee laat de personages duidelijk leven: je kweekt enorm veel begrip en onbegrip voor het handelen van de ouders. Begrip omdat je tot in details leest waar vader mee worstelt en de problemen waar moeder tegenaan loopt. En onbegrip vanwege de manier van handelen naar hun kinderen. Soms gaat dit net wat te ver: hoeveel kan een kind weten over wat er buiten de deur afspeelt en waarbij zijzelf niet aanwezig is?

Ondanks dat het moeilijk te begrijpen is hoe de schrijfster al deze informatie bij de hoofdpersoon heeft gekregen is Moederkruid een succesvol debuut voor volwassenen te noemen van Carry Slee. Een boek dat qua onderwerp nog steeds actueel is voor de huidige maatschappij.

Recensie: Moederkruid - Carry Slee