De Duivelsdief – Lisa Maxwell RECENSIE

Recensie: De Duivelsdief – Lisa Maxwell

De Duivelsdief gaat meteen verder na de gebeurtenissen van De laatste magiër. Esta en Harte hebben het Boek bemachtigd waardoor ze nu door de barrière kunnen. De barrière kan niet overgestoken worden door Mageus omdat die hun magie afneemt en de Mageus daardoor dood kunnen gaan. Met het Boek lukt het ze echter wel om de barrière over te steken, maar de macht van het Boek blijkt groter dan ze hadden verwacht. Ze moeten daarom 4 elementaire stenen vinden om de macht van het Boek te kunnen beteugelen. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot en er liggen gevaarlijke vijanden op de loer…

De Duivelsdief is het vervolg op De laatste magiër. Het is echt van belang dat je het eerste deel gelezen hebt omdat dit tweede deel direct begint waar het eerste deel is opgehouden. Lisa Maxwell verwacht van de lezer dat het eerste boek nog vers in het geheugen ligt; ze legt eerdere gebeurtenissen vrijwel niet uit. Voor degene die het eerste boek kort voor boek 2 hebben gelezen is dit erg fijn, maar als je het eerste boek al wat langer geleden gelezen hebt is het soms wat lastig om je precies te herinneren wat er gebeurd is en wie wie ook alweer was. Als je dit echter eenmaal weer weet zit je zo in het verhaal.

In met name vlieg je door de eerste helft van De Duivelsdief heen. Ondanks de dikte van het boek (650 pagina’s) gebeurt er in de eerste helft continu wel iets. Hierdoor blijf je geboeid lezen zonder dat het langdradig wordt. Dit komt mede dankzij de verschillende perspectieven. De lezer leest met zo’n 7 vaste karakters mee. Hierdoor wissel je continu van karakter (en van tijd) waardoor het boek geen moment verveelt. Echter na ongeveer de helft à driekwart van het boek gelezen te hebben, kabbelt het verhaal wat voort. Het blijft soms iets te lang in gebeurtenissen hangen waardoor je als lezer moeite hebt om het boek weer op te pakken. Echter, wanneer je hier voorbij bent gaat het verhaal weer in sneltreinvaart door en wil je weten hoe het afloopt!

Het einde van het boek is erg sterk, niet zo sterk als deel één, maar zeker een waardig eind van De Duivelsdief dat je doet snakken naar het derde boek! Toch is er ook hier een klein puntje van kritiek te benoemen. Er doen zich namelijk een aantal onthullingen en twists voor, die helaas niet voldoende uitgelegd worden. Als lezer begrijp je wat er ongeveer gebeurd, maar doordat er verder niet op ingegaan wordt blijft het wat op de oppervlakte en krijgt de lezer er niet echt grip op. Hierdoor laat De Duivelsdief de lezer ook met een soort gevoel van verwarring achter. Het zou zomaar kunnen dat er een aantal dingen nog verder toegelicht worden in boek 3, maar het had het boek zeker ten goede gekomen als er in deel 2 net iets meer dingen opgehelderd werden of iets duidelijker uitgelegd zouden worden.

De karakters en de omgeving van De Duivelsdief zijn weer fantastisch beschreven! Elk karakter is driedimensionaal en ken je aan het eind van het boek door en door. Ook de omgevingen zie je levensecht voor je. Daarnaast heeft Lisa Maxwell erg veel research gedaan (dit legt de auteur ook nog in een nawoord uit). Zo speelt een belangrijk deel van het boek zich af tijdens de Louisiana Purchase Exposition, de wereldtentoonstelling in 1904. Deze tentoonstelling voelt echt en realistisch aan en als lezer zie je de tentoonstelling (en het racisme, discriminatie en de westerse superioriteit die het met zich meebrengt) echt voor je.

Al met al heeft Lisa Maxwell een sterk vervolg neergezet op De laatste magiër. Het is jammer dat het boek in het midden wat langdradig werd waardoor de lezer de aandacht verliest. Ook had de auteur sommige dingen nog meer mogen uitwerken. Desalniettemin heb ik van het boek genoten en krijgt het daarom 4 hartjes.

Recensie: De Duivelsdief – Lisa Maxwell