Wat we niet vertelden - Lara Prescott RECENSIE

Recensie: Wat we niet vertelden - Lara Prescott

Lara Prescott studeerde politicologie aan de universiteit in Washington en heeft een tijdlang als politiek campagnemedewerker gewerkt. Totdat in 2014 haar vader haar een artikel liet lezen over de rol van de CIA tijdens de Koude Oorlog en hoe zij het boek Dokter Zjivago van Boris Pasternak gebruikten om de Sovjet Unie van binnenuit kapot te maken. Lara, die niet alleen haar naam met een van de hoofdpersonages uit het boek deelt, maar ook haar ouders’ passie voor Dokter Zjivago, ging op onderzoek uit met als resultaat haar debuut Wat we niet vertelden. Een boek dat al vertaald is in 28 talen en waarvan de filmrechten zijn verkocht. 

Dokter Zjivago beschrijft het liefdesverhaal van een jonge dokter ten tijde van de Russische revolutie en de daaropvolgende burgeroorlog. Het schets een realistisch en tevens een kritisch beeld van de huidige regering. Logisch dat de auteur zijn manuscript bij geen enkele uitgever van de grond krijgt. Pasternak heeft zich er al bij neergelegd, tot er een uitgever uit Italië interesse toont. Hoewel dit een levensgevaarlijke stap is, onderneemt hij het toch. Het boek vindt zijn weg via Europa naar Amerika en daar wordt het door de CIA opgepakt als het ultieme geheime wapen tegen Rusland. Twee typistes van de CIA krijgen vervolgens de missie om het boek Rusland in te smokkelen en te verspreiden. Een opdracht waarbij de koers van de wereldgeschiedenis in hun handen ligt. 

Wat we niet vertelden is alles wat een goed boek hoort te zijn. Het is spannend, heeft een verhaal om over na te denken, maar toont ook een stuk geschiedenis waar nog weinig over bekend is. Lara Prescott is diep haar researchmateriaal ingedoken en dat is duidelijk te merken. Toch leest het niet als een verslaggeving. De kracht van Wat we niet vertelden is dat het een compleet verhaal is en bevat genoeg om geschikt te zijn voor iedere lezer. Variërend van de liefhebber van John le Carré, tot Leo Tolstoj, van Ian McEwan tot Toni Morrison.

Prescott heeft een hele fijne schrijfstijl en weet de lezer tot het einde toe vast te houden. Opvallend is haar gevoel voor detail. In de omschrijvingen, de dialogen of de gebeurtenissen weet ze haarfijn vast te leggen hoe het eruit heeft gezien, wat ervoor zorgt dat je het boek niet leest, maar beleeft. Als lezer ben je met Olga in de Goelag, of als een van de typistes die ervoor zorgen dat de oorlog de juiste koers vaart.

Naast het feit dat Wat we niet vertelden een belangrijk stukje geschiedenis weergeeft, is het vooral ook een shout out naar hen die zo belangrijk zijn geweest voor de wereldgeschiedenis, maar zijn ondergesneeuwd in de zogenaamde mannenwereld. Olga, Sally en Irina, de personages die het verhaal vertellen, zijn stuk voor stuk verantwoordelijk voor het effect van Dokter Zjivago, dat het tot de dag van vandaag teweeg heeft gebracht. Toch zijn zij de vrouwen die worden weggezet als ‘de minnares’ of de ‘typiste’. Naamloos, onbeduidend, maar ondertussen wel bepalend. 

Toen bestond daar nog geen naam voor, maar eigenlijk was ik het al tijdens dat eerste feestje: een zwaluw […] Alle mannen dachten dat ze mij gebruikten, maar in werkelijkheid was het andersom. Het was mijn kracht dat ze dat niet merkten. (p.81)

Daarnaast weet Lara Prescott ook heel subtiel het gegeven aan te kaarten dat het soms onmogelijk is te zijn wie je zou willen zijn, en uiteraard ook met wie. Wat we niet vertelden is daarmee niet alleen een ode vrouw, zonder dat het een feministisch pamflet wordt, maar ook een schets van een tijdsbeeld waarin geaardheid in dezelfde categorie valt als ‘staatsvijand’. 

Lara Prescott heeft met haar boek een stem gegeven aan hen die dat tot op heden niet hebben gehad en verandert daarmee op haar beurt ook een stukje wereldgeschiedenis. Vijf dik verdiende hartjes. 

Recensie: Wat we niet vertelden - Lara Prescott