Dor - Neal en Jarrod Schusterman RECENSIE

Recensie: Dor - Neal en Jarrod Schusterman

Water is één van de grootste levensbehoeftes en in de moderne samenleving gelukkig ook vanzelfsprekend: je draait de kraan in de badkamer of in de keuken open en je hebt water, je kunt zelfs kiezen hoe warm of hoe koud. Maar stel je eens voor dat er opeens geen water meer uit stroomt. Dat een hele regio opeens zonder dat ene component zit waar we eigenlijk erg afhankelijk van zijn.

Alyssa Morrow woont in Zuid-Californië en de dag dat de Tap-Toe wordt uitgesproken loopt alles in het honderd. Niemand heeft nog water en sommigen zijn bereid onvoorstelbare dingen te doen om slechts één druppeltje te bemachtigen. Wanneer iedereen stilaan zijn mensheid verliest neemt Alyssa maatregelen om zichzelf en haar broertje te beschermen.

Dor heeft een interessant concept dat niet eens zo vergezocht is: door klimaatverandering en overconsumptie zou er wel eens een droogte kunnen ontstaan waardoor delen van de wereld (tijdelijk) zonder water komen te zitten. Dit boek bestaat uit zes delen waarvan elk één dag voorstelt. Het wordt geschreven vanuit het vertelperspectief van vijf personages: de protagonist Alyssa, haar kleine broertje Garrett, hun excentrieke en aparte buurjongen Kelton, rijkeluiszoontje Henry en Jaqcui, een meisje met pit en een grote mond.

Alyssa was vanaf het begin mijn favoriet omdat ze volwassen en slim is. Haar ouders willen dat ze advocaat wordt omdat ze goed logisch kan denken en bedachtzaam is, maar ook niet op haar mondje gevallen. Zij en Garett hebben een typische grote-zus-klein-broertje relatie: aangezien Garrett nog maar tien is en zij zestien past ze altijd op hem, maar hij is erg begaafd in haar irriteren. Dat betekent niet dat hij dom is, want doorheen het verhaal maakt hij slimme redeneringen waar anderen niet opkomen.

Het was een goed idee van de Schustermans om vanuit de ik-vorm te schrijven aangezien de lezer enkel weet wat één personage denkt, wil en de redenen daarvoor. Ieder karakter in Dor zit anders in elkaar, heeft andere ervaringen en meningen. De twee die het minst dicht bij elkaar liggen zijn Alyssa en Henry, maar toch kunnen ze het nog redelijk goed met elkaar vinden.  

In tijden van crisis telt de wet “degene die zich het beste kan aanpassen overleeft” en zelfs in de moderne tijd is dat niet anders. Alyssa en de anderen moeten soms kiezen tussen twee kwaden en nare dingen doen. Daarna moeten ze leven met wat ze hebben gedaan.

Een boek met een intrigerende verhaallijn als Dor wordt versterkt door een goede schrijfstijl en Neal en Jarrod Schuster voldoen daaraan. Een simpele en vlotte manier van schrijven helpt om spanning op te bouwen en het ik-perspectief om een emotionelere band op te bouwen met de personages.                                                     

Er kwamen ook zogenaamde fragmenten aan bod, geschreven vanuit het standpunt van andere personages waaronder een journaliste en piloot. Deze waren ook leuk om te lezen omdat de vertellers allemaal een ander beroep hadden. Zo komt de lezer erachter hoe de overheid het probleem probeert op te lossen en de gevolgen voor de burgers. Enkelen waren relevant voor de verdere verhaallijn, maar soms werd er iets verteld door een karakter dat daarna niet meer aan bod kwam. De betekenis van sommige fragmenten was voor mij niet helemaal duidelijk.

Dor van Neal en Jarrod Schusterman is een dystopische en futuristische roman die de lezer aanzet tot denken; wat zou ik doen als er geen water meer was? Zou ik het uit iemands handen trekken om mezelf of een dierbare te redden? Hoe solidair zou ik zijn?

Met de opwarming van de aarde die aan de gang is zou een wereld zoals beschreven in dit boek van de Schustermans misschien wel eens dichterbij kunnen zijn dan men aanvankelijk zou verwachten. Een aanrader voor jong en oud, voor al wie graag spanning en actie leest.

Recensie: Dor - Neal en Jarrod Schusterman