Het ijsmonster - David Walliams RECENSIE

Recensie: Het ijsmonster - David Walliams

Op een ochtend ziet Elsie, een schooiertje in de straten van Londen, dat de krantenkoppen wel iets heel bijzonder te vertellen hebben. Er is op de Noordpool een monster van tienduizend jaar oud gevonden in het ijs én dat monster komt naar Londen om in het Natural History Museum tentoongesteld te worden. Elsie voelt zich direct verbonden met het dier en wil er graag voor zorgen. Maar daar willen andere mensen nog wel een stokje voor steken… Gelukkig kan ze rekenen op de hulp van een paar onverwachte kompanen.

David Walliams heeft zijn sporen al verdiend als kinderboekenauteur. Hij wordt gezien als de opvolger van Roald Dahl en heeft in eigen land al miljoenen boeken verkocht. Na het lezen van Het ijsmonster kan je dat alleen maar beamen. Walliams is een veelzijdige schrijver die een verhaal vol magische momenten tot leven laat komen. Die magie zit trouwens niet alleen in de onwerkelijke momenten die beleefd worden, maar ook in de chemie tussen de personages en de warmte die dat oproept bij de lezers.

Het ijsmonster is een kinderboek dat geschikt is om zelfstandig te lezen vanaf tien jaar. De combinatie van de illustraties en de schrijfstijl, met verschillende lettergrootte en vetgedrukte woorden, zorgt voor een erg prettige leeservaring die de kinderen helpt bij het plaatsen van nadruk. Zo weet je tijdens het lezen direct waar de belangrijke woorden zich bevinden en dat maakt het verhaal alleen maar leuker. De illustraties zijn gemaakt door Tony Ross en verdienen een grote pluim. Qua stijl zijn ze vrij eenvoudig en meer dan een beetje karikaturaal, maar ze geven zoveel identiteit aan de personages uit Het ijsmonster. Je kan je Elsie en de rest niet meer op een andere manier voorstellen en het past allemaal erg goed bij elkaar. De grootte van de illustraties en hun plaatsing verschillen van pagina tot pagina en dat zorgt ervoor dat het omslaan van elke bladzijde voor een kleine verrassing zorgt.

Wat maakt Het ijsmonster nu zo goed? Het grootste deel zit in het verhaal zelf. Dat is meeslepend en origineel. Kinderen kunnen hun verbeelding volledig laten spreken, want daar geeft Walliams ze alle kansen toe. Nergens voelt het geforceerd aan en het is overal goed te volgen. En de mammoet is echt heel aandoenlijk. Je zou hem zelf ook in je jaszak willen stoppen en overal mee naartoe nemen.
Het nawoord en de ‘Aantekeningen over de echte Victoriaanse wereld’ zijn na het lezen van dit boek een mooie aanvulling en zullen ook nog voor enkele minuten leesplezier zorgen.

Meer dan vierhonderd pagina’s neemt Elsie je mee in haar knotsgekke avontuur, dat ook vertederend is, maar nergens echt emotioneel. Vriendschap is waarschijnlijk het belangrijkste thema in dit boek en het feit dat je voor je vrienden alles over hebt. Ook al is de wereld van Elsie misschien niet altijd herkenbaar, haar gevoelens zijn dat wel. Het ijsmonster is genieten en af en toe heel hard lachen. Waarschijnlijk is het een boek dat ouders stiekem ook willen lezen als ze zien hoe hun kinderen zitten te glunderen bij de woorden van David Walliams…

Recensie: Het ijsmonster - David Walliams