De geboorte van schuld - Bart Smout RECENSIE

Recensie: De geboorte van schuld - Bart Smout

Dylan Rutven is de chauffeur van een monstertruck tijdens een demonstratie. Maar wat een vrolijke show voor kinderen, ouders en grootouders had moeten worden, loopt helemaal mis wanneer de monstertruck op het publiek inrijdt. Er zijn drie doden en zeven gewonden, waarvan twee in kritieke toestand verkeren. Er wordt direct een onderzoek gestart en de remmen van de monstertruck blijken defect te zijn, iets waar de bestuurder niks aan kon doen: Dylan is onschuldig. Maar rechercheur Tahiri heeft daar zo zijn vragen bij. Waarom kostte het Dylan vijf seconden om op de noodknop te drukken, iets dat er in resulteerde dat de monstertruck niet tot stilstand kwam vóórdat hij het publiek in reed?

In De geboorte van schuld verweven feit en fictie zich met elkaar. Het ongeluk in dit boek doet natuurlijk gelijk denken aan het ongeluk in Haaksbergen, waarbij een monstertruck op het publiek inreed, wat drie mensen het leven kostte. Dat ongeluk heeft schrijver Bart Smout dan ook geïnspireerd. Hij wilde een verhaal schrijven over de rol en acceptatie van het noodlot, tragische rampen in de moderne tijd en controledwang, maar het verhaal is niet bedoeld als reconstructie.

In het eerste hoofdstuk leer je de jonge Jonathan en zijn moeder kennen. Zij gaan samen naar de show en de daaraan verbonden kinderfilm. Jonathan is een lief, onschuldig kind en één van de slachtoffers. Doordat het eerste hoofdstuk vanuit het perspectief van zijn moeder is geschreven, maakt dit de nodige impact.

Vanaf het tweede hoofdstuk lees je vanuit Dylans perspectief. Hoewel de achterflaptekst je misschien laat denken dat het boek vanuit Tahiri’s perspectief is geschreven (zoals bij mij het geval was), is dat dus niet zo. Je leert Dylan goed kennen en zijn worsteling met het ongeluk en de schuld die hij met zich meedraagt, zijn mooi uitgewerkt. Dylan vraagt zich af of hij niet gewoon schuldig is, ook al kon hij niks doen aan de kapotte remmen. Deze schuldvraag is de kern van het boek.

‘Zou zoiets kunnen, denk je? Dat je met schuld beladen op de wereld komt en je hele leven toewerkt naar het punt waarop dat op een heel fatale manier naar buiten treedt?’

Daarnaast leest De geboorte van schuld makkelijk weg. Het is niet een heel dik boek en de zinnen zijn kort, dus als je een dagje doorleest, heb je het boek wel uit.

Het einde is open, dus bij deze een waarschuwing voor lezers die daar niet van houden. Toch past het einde bij de rest van het boek. Het verhaal heeft geen dicht einde nodig. De rode lijn is immers de vraag hoe schuld ontstaat en hoe er mee om gegaan wordt, niet hoe het afloopt met de beschuldigde.

Al met al heeft Bart Smout een intrigerend boek met een interessant onderwerp geschreven. De geboorte van schuld leest prettig en is moeilijk weg te leggen. De zoektocht van Dylan is mooi in beeld gebracht. Het is geen standaard roman, maar een verhaal dat naar antwoorden op moeilijke vragen zoekt. 

Recensie: De geboorte van schuld - Bart Smout