Pels - Jeroen Siebelink RECENSIE

Recensie:  Pels – Jeroen Siebelink  

Samen met zijn jongere zusjes groeit Theun op in de pelsdierenfokkerij van hun vader. Naarmate hij ouder wordt, krijgt hij het steeds moeilijker. Het wrede werk op de fokkerij kan hij niet rijmen met zijn compassie voor deze duizenden weerloze wezens. Samen met zijn beste vriend Appie sluit hij zich aan bij het radicale Dierenbevrijdingsfront, waarna ze samen zoveel mogelijk dieren bevrijden. Deze steeds gevaarlijker wordende nachtelijke missies brengen hem uiteindelijk terug naar de plek waar het begon: de pelsdierenfokkerij van zijn vader. Kan Theun ook deze strijd aan?

Pels is een vlot geschreven roman. Jeroen Siebelink heeft een aangename, beschrijvende schrijfstijl. Zo beschrijft hij de stal waar de dieren in ondergebracht worden als ‘de geopende mond met een rotte-eierenadem’. Als lezer ervaar je dit alsof je zelf in een immense stal staat. Je ruikt de uitwerpselen en ziet de duizenden kooien met bange nertsen in het schemerlicht.

Daarnaast is Jeroen Siebelink erin geslaagd om de spanning op een zeer natuurlijke manier op te drijven. Het begin van Pels schetst het leven van Theun, hoe het werk op een fokkerij eraan toe gaat, de verhouding tussen vader en zoon. Nadat je je hiervan een goed beeld hebt gevormd, komt het verhaal in een stroomversnelling. Dan volgen de nachtelijke missies elkaar steeds sneller op. Door de spanning word je als het ware in het verhaal meegezogen.

De setting waarin Pels zich afspeelt, een pelsdierenfokkerij waarbij het voor de dame des huizes doodnormaal is om een jas van bont te maken, is bijzonder. In onze huidige maatschappij is het quasi ondenkbaar dat je op straat loopt in een bontmantel. Voor deze debuutroman heeft de auteur non-fictie geschreven. Dit voel je in Pels. Je merkt dat Jeroen Siebelink veel research heeft gedaan naar zijn onderwerp waardoor hij er ook in slaagt om de botsende wereld van het fokken en de activisten beeldend op te schrijven. Vermoedelijk zijn er interviews met zowel fokkers als activisten gehouden voor het schrijven van dit fictiedebuut. Er is dan ook weinig verbeelding nodig om je Theun en Appie voor te stellen terwijl zij acties ondernemen in naam van het Dierenbevrijdingsfront. Ook vandaag is dierenleed een item dat quasi wekelijks in het journaal komt. Het originele in deze roman van Jeroen Siebelink is dat het verhaal verteld wordt door iemand die met zijn twee voeten in beide werelden staat.

Pels is een spannende en tegelijkertijd ontroerende roman over de onmogelijke keuze tussen je familie en je idealen.

Recensie:  Pels – Jeroen Siebelink