Het duistere meer - Sarah Bailey RECENSIE

Recensie: Het duistere meer - Sarah Bailey

De inwoners van het Australische stadje Smithson worden woest opgeschrikt als het levenloze lichaam van de plaatselijke lerares Rosalind in het meer wordt gevonden. Het lijk is omringd door rozen en hierdoor wordt er al snel gedacht dat de dader zich in verwante kringen bevindt. Detective Gemma Woodstock kent haar nog van vroeger en wil graag het onderzoek leiden. Ze beweert dat ze elkaar alleen oppervlakkig kenden uit hun schooljaren. Maar is dit wel zo?

De zoektocht naar de ware identiteit die achter de dader schuilt is niet vernieuwend; het is een kenmerk dat bij de meeste thrillers wordt toegepast. Het Duistere Meer is hier geen uitzondering op. Toch weet Sarah Bailley een solide debuutthriller neer te zetten die zich subtiel weet te onderscheiden van het gros. Haar schrijfstijl bevat veel details en hierdoor krijgt het boek een literaire klank. De sfeeromschrijvingen die de auteur gebruikt helpen ook zeer zeker mee om een bepaalde toon in het boek te zetten. Ze zorgen er namelijk voor dat je meteen wordt ondergedompeld in een Australische ambiance. Droogte en hitte is altijd een probleem in Australië en op geraffineerde wijze verwerkt de auteur dit milieuprobleem in haar verhaal zonder je daadwerkelijk van het plot af te leiden. 

Gemma is een bijzonder personage. Ze is sterk en slim, maar tegelijkertijd ook flink eigenwijs. Ze woont samen met haar vriend Scott en samen hebben ze een zoontje, Ben. Toch weerhoudt dat haar er niet van om een hartstochtelijke affaire met haar collega Felix te onderhouden. Het is leuk om veel informatie over een personage te krijgen, maar in Het Duistere Meer overheerst Gemma soms. Ze danst het gehele boek op de voorgrond en doordat haar keuzes niet altijd gemakkelijk te doorgronden zijn, wekt het soms desinteresse op, wat over kan gaan op verveling. Ook werkt het als stoorzender in de spanningsboog, die al slechts gering aanwezig is. 

Mede door de bovengenoemde kenmerken verloopt de voortgang van het onderzoek op de moord op Rosalind traag. Het verleden van Gemma wordt stapsgewijs vermeld. Soms in aparte hoofdstukken, maar vaker als herinnering dat zich openbaart door een bepaalde gebeurtenis. Het is niet vervelend om het op deze manier te lezen, maar het versterkt wel het passieve tempo.

Eigenlijk is er gewoon te weinig evenwicht tussen informatieve stukken en de passages die daadwerkelijk van belang zijn voor de thriller.  Gelukkig blijft Bailey niet alleen bij het standaard plot. Ze weet de lezers een aantal keer te verblijden met een plottwist. Hoewel ze zeker niet allemaal even spannend zijn en een aantal al ver van tevoren te voorspellen zijn, weet de auteur toch ook een goede verrassing in haar verhaal te plaatsen. Met deze wendingen weet ze het thrillerniveau te behouden, want zonder deze spelletjes zou het niet meer dan een roman zijn geweest. 

Met Het Duistere Meer maakt Sarah Bailey haar debuut in de thrillerwereld. Het is het eerste boek waarin Gemma Woodstock de hoofdrol speelt en tevens het begin van wat uiteindelijk een trilogie zal gaan vormen. Wie bekend is met de toon van Australische thrillerauteurs en houdt van boeken zoals bijvoorbeeld De Droogte van Jane Harper en/of Scrublands van Chris Hammer, zal zeer zeker in zijn nopjes zijn met deze thriller. Toch weet de auteur het niveau nergens écht omhoog te brengen en hierdoor overstijgt Het Duistere Meer nergens de lijn der gemiddelden. Maar wie weet wat ze voor haar volgende deel in petto heeft voor haar lezers?!

Recensie: Het duistere meer - Sarah Bailey