Kapitein Onderbroek en het penibele plan van professor Poepiebroek - Dav Pilkey RECENSIE

Recensie: Kapitein Onderbroek en het penibele plan van professor Poepiebroek - Dav Pilkey

Sjors en Harold kunnen zichzelf niet bedwingen en veranderen de letters op het schoolbord. Hierdoor krijgen ze straf en moeten ze de leraarskamer poetsen. Ook daar halen ze kattenkwaad uit.  Voor één van de leerkrachten is dat de druppel die de emmer doet overlopen en hij neemt ontslag. Dan verschijnt professor Poepiebroek ten tonele. Hij is een briljante uitvinder die niet serieus wordt genomen vanwege zijn naam. Wanneer ook de leerlingen blijven lachen om zijn naam, wordt professor Poepiebroek echt boos.

Kapitein Onderbroek en het penibele plan van professor Poepiebroek is het vierde deel in de graphic-novel-serie van Dav Pilkey. Wie de boeken nog niet heeft gelezen kent de figuren misschien al van de animatieserie op Netflix. Eerder beleefden Harold en Sjors al avonturen die iets te maken hadden met een gehypnotiseerd schoolhoofd, een ufo, een paardenbloem des doems en een aanval van een stel toiletpotten. In het nieuwe avontuur moeten ze Kapitein Onderbroek zo ver krijgen dat hij de doorgedraaide professor onder de duim krijgt.

Het boek is volledig in kleur en pakt daar op de cover ook graag mee uit. Gezien de meeste graphic novels voor de jeugd in zwart-wit zijn, is dat een leuke eigenschap, maar het maakt het verhaal ook erg druk. Het kleurgebruik is immers niet sober en zorgt voor constante prikkels tijdens het lezen. Eerdere uitgaves van de boeken van Dav Pilkey waren niet ingekleurd en voelden daardoor minder hectisch. Uitgeverij De Fontein geeft de boeken echter opnieuw uit en ze sluiten op deze manier wel aan bij het beeld dat veel lezers wellicht al hebben door de tekenfilms.

De tekst in Kapitein Onderbroek en het penibele plan van professor Poepiebroek varieert per pagina. Soms is er slechts één zin te lezen en soms wordt er een halve bladzijde gevuld. Pilkey schuwt de moeilijke woorden niet (periculeus, penibel, minuscuul, …) en af en toe moet een zin daardoor een paar keer gelezen worden of komt er een woordenboek aan te pas. Gelukkig maakt het de tekst niet onbegrijpbaar. Illustraties en verhaal houden elkaar in evenwicht en leggen de nadruk op het humoristische aspect. De verhalen over Kapitein Onderbroek zijn bedoeld om te lachen en berusten op pure onzin. Waarschijnlijk spreken ze daardoor kinderen ook zo aan. Het is allemaal erg geinig, ongeloofwaardig en bizar.

Wie op zoek is naar diepgaande jeugdliteratuur laat Kapitein Onderbroek en het penibele plan van professor Poepiebroek het best links liggen. Dit boek is er puur voor amusement. De plot is redelijk oppervlakkig en vrij direct. Harold en Sjors zijn kwajongens die zich steeds in nesten weten te werken, maar het juiste doen wanneer er gevaar dreigt. Het verhaal is lollig en koestert geen ambitie om meer te zijn dan dat. Mooie verdienste van dit soort graphic novels is wel dat ze een soort aantrekkingskracht uitoefenen op kinderen die moeilijk aan het lezen zijn te krijgen, al is het onzeker of ze aan het boek kunnen komen wanneer ze in de boekhandel of de bibliotheek naar de titel moeten vragen. Het is een uitdaging. Probeer zelf maar eens 10 keer snel achter elkaar: Kapitein Onderbroek en het penibele plan van professor Poepiebroek te zeggen. 

Recensie: Kapitein Onderbroek en het penibele plan van professor Poepiebroek Dav Pilkey