Wham! George en ik - Andrew Ridgeley RECENSIE

Recensie: Wham! George en ik - Andrew Ridgeley

Wham!, misschien dat niet gelijk bij iedereen een lampje gaat branden. Bij titels als ‘Last Christmas’, ‘Careless Whisper’ en ‘Club Tropicana’ zal dat bij velen wel lukken. Het zijn hits van Wham!, een band bestaande uit twee jonge jongens die in korte tijd enorm veel succes hadden. George Michael was een van hen, Andrew Ridgeley, de auteur van Wham! George en ik, was de andere helft.

Wham! George en ik begint op zaterdag 28 juni 1986, de dag waarop The Final plaatsvond, het afscheidsconcert van Wham! Een afscheid brengt onvermijdelijk een terugblik met zich mee, en Ridgeley preludeert hier op wat hij allemaal gaat vertellen in zijn boek. Het is een jongensdroom die waarheid is geworden. Toen hij een jaar of 16 was had Andrew Ridgeley de ambitie om in een succesvolle band te spelen en te zingen. En hij heeft zijn uiterste best gedaan om zijn droom waar te maken.

Ridgeley gaat kort in op zijn jeugd, maar eigenlijk begint het allemaal als in 1975 een nieuwe jongen in zijn klas komt. Het is Georgios Panayiotou en Andrew Ridgeley ontfermt zich over Georgios om hem wegwijs te maken op school. Al binnen een uur hebben de twee een klik, ze hebben een enorme passie voor muziek en hebben dezelfde muzieksmaak. De Griekse naam van Georgios is voor Engelsen maar lastig uit te spreken en hij noemt zichzelf al snel George, Andrew noemt hem Yog. Hun vriendschap is al snel hecht en blijft zich ontwikkelen.

De twee starten een band, The Executives, maar blijven al snel met z’n tweeën achter. Met dezelfde ambitie, muziek maken en succesvol worden. Het is aanvankelijk niet makkelijk, maar het lukt ze. Een optreden in Top of the Pops in 1982 is hun doorbraak. ‘Mijn vader bleek totaal verbijsterd toen hij meemaakt hoe zijn zoons bijdrage aan de jarentachtigpop geheel overstemd werd door duizenden schreeuwende meisjes.’ Ridgeley vertelt ontzettend veel in zijn boek, over zijn kledingstijl, over de vriendschap met Shirlie, over het schrijven aan nummers, over tournees, maar bovenal over zijn vriendschap met Michael. En toch heb je het boek zo uit, het boeit van de eerste tot de laatste letter.

Het is vreemd om je te realiseren dat Wham! maar vier jaar bestond en slechts twee albums heeft gemaakt: ‘Fantastic’ en ‘Make it big’. In 1985 hebben de jongens besloten te stoppen met Wham! en is George Michael verder gaan bouwen aan zijn solocarrière. Enerzijds lijkt Ridgeley achteraf wat van zijn eigen keuzes te betreuren, bijvoorbeeld dat hij zo snel gestopt is met het schrijven van songs, anderzijds is hij alleen maar trots op wat Michael heeft bereikt en dat Wham! daar het startsein voor heeft gegeven. In 1986 vond het afscheidsconcert van Wham! plaats. ‘Wham! ging over vrijheid, onafhankelijkheid en de uitbundigheid van de jeugd. Het idee dat alles mogelijk is als je jong bent.’

Maar het houdt allemaal echt op op 25 december 2016, ’s middags krijgt Andrew een telefoontje van de zus van George Michael. Zij vertelt hem dat George die nacht is overleden.

Wham! George en ik is een autobiografie, maar leest vooral als een eerbetoon aan George Michael. Uit het boek spreekt zoveel respect voor Andrews jeugdvriend, zoveel waardering voor het enorme talent van George Michael. In Wham! George en ik viert Ridgeley op een liefdevolle manier zijn vriendschap met George.

Recensie: Wham! George en ik - Andrew Ridgeley