We moeten dapper zijn – Frances Liardet RECENSIE

Recensie: We moeten dapper zijn – Frances Liardet

We moeten dapper zijn is de tweede roman van Frances Liardet, en de eerste die in het Nederlands is verschenen. Het boek begint in 1940 wanneer de Tweede Wereldoorlog in volle gang is, en de dan 20-jarige Ellen Parr zich ontfermd over de kleine Pamela die in haar eentje gevonden wordt in een bus met vluchtelingen uit het zojuist gebombardeerde Southampton.

Hoewel de flaptekst doet vermoeden dat We moeten dapper zijn vooral gaat over de groeiende relatie tussen Ellen en Pamela in de periode na het bombardement, bestrijkt deze periode eigenlijk maar een klein deel van het boek. Er is zelfs maar een vrij kleine rol weggelegd voor Pamela. Ook de Tweede Wereldoorlog, de impact op het moment zelf en de gevolgen ervan, krijgt maar weinig aandacht in het boek. We moeten dapper zijn is daarmee meer een roman over Ellen Parr gedurende verschillende perioden in haar leven. Dit is ook een boeiend verhaal, maar het sluit daardoor niet helemaal aan bij de geschapen verwachtingen.

Er worden in We moeten dapper zijn verschillende sprongen heen en weer in de tijd gemaakt. Na het eerste deel in 1940 gaat het verhaal terug in de tijd naar de moeizame jeugd van Ellen in de jaren 30. Daarnaast lezen we over haar leven in 1944, 1974 en uiteindelijk nog een stukje in 2010, waarmee het verhaal afgerond wordt. Het thema van het boek is wellicht beter te omschrijven als het leven van een jonge vrouw in deze periode in Engeland, en over hoe gebeurtenissen en keuzes je leven kunnen bepalen.

De schrijfstijl van Frances Liardet is toegankelijk en prettig om te lezen, maar op sommige plekken ook wat te traag en daarmee zelfs wat langdradig. Na het vlotte begin van het boek zakt het wat in, de vaart lijkt uit het verhaal en het is soms zelfs saai. Hoewel je je door de beschrijvingen van Frances Liardet de geschetste situatie of omgeving vaak goed voor kunt stellen, komen de personages toch niet helemaal tot leven. Ze had de personages naast Ellen, die vaak op meerdere momenten in haar leven terugkomen, meer mogen uitdiepen. En ondanks dat we Ellen wel goed leren kennen blijft er ook bij haar een zekere afstand bestaan, dat is jammer. Mogelijk speelt een gebrek aan de beschrijving van gevoelens en emoties hierbij een rol.

Al met al is We moeten dapper zijn een aardig boek dat over het algemeen prettig leest, maar helaas niet meer dan dat. Het voldeed niet geheel aan de verwachting, is soms wat langdradig en lijkt wat gevoel en emotie te missen, vandaar ‘slechts’ 3 hartjes.

Recensie: We moeten dapper zijn – Frances Liardet