Let op mijn woorden - Griet op de Beeck RECENSIE

Recensie: Let op mijn woorden - Griet op de Beeck

Let op mijn woorden is het tweede deel in het drieluik dat Griet op de Beeck schrijft over het thema misbruik. Dit deel is overigens geen vervolg op het eerder verschenen Het beste wat we hebben, en is daardoor ook prima als losstaand boek te lezen. In het nog te verschijnen derde deel zullen de verhalen uit deze twee eerdere delen samen komen.

Hoofdpersoon in Let op mijn woorden is Lise die opgroeit in een gezin met vader, moeder en een jonger broertje David. Ze heeft ook nog een halfzus, Nina, de dochter van haar vader uit een eerdere relatie, die al een aantal jaar geleden het huis uit is gegaan. In het eerste deel van het boek is Lise 15 jaar oud. Het wordt al snel duidelijk dat Lise het niet gemakkelijk heeft: haar vriendinnen hebben hun vriendschap met haar opgezegd, haar ouders maken veel ruzie waarbij Lise zich verantwoordelijk voelt om de goede vrede zoveel mogelijk te bewaren, en ze wordt ook nog geregeld bekritiseerd door haar moeder.

In het tweede deel van boek is Lise half in de twintig en werkt ze als arts-assistent op een kinderoncologieafdeling. Het leven gaat haar nog steeds niet voor de wind. Haar vriend heeft haar net verlaten en ze voelt zich ook nu nog verantwoordelijk voor haar ouders. Daar komt bij dat ze een eetstoornis ontwikkelt die natuurlijk ook de nodige problemen met zich mee brengt.

Met Let op mijn woorden laat Griet op de Beeck zien wat de gevolgen kunnen zijn van je ervaringen in je jeugd, hoe dit je kan vormen en daardoor ook kan beperken. Het laat ook de worsteling zien van hoe je hier uit zou kunnen komen. Een boeiend thema.

Door de gedetailleerde schrijfstijl van Griet op de Beeck komen de personages uit Let op mij woorden al snel tot leven, en het is dan ook gemakkelijk om je in te leven in de hoofdpersoon Lise. Je kunt met haar meevoelen, je ergeren aan haar ouders, en de neiging krijgen om haar te willen aanspreken of bemoedigen. Daarnaast word je ook meegezogen in haar ziekelijke, maar naar mijn idee realistisch beschreven, gedachtegang en gedrag omtrent de eetstoornis.

Het Vlaamse taalgebruik is in het begin weliswaar even wennen, maar daarna leest het prettig en vlot. En ja, ‘hadt’ met dt is geen spelfout, maar correcte Vlaamse grammatica. Let op mijn woorden komt wat traag op gang, waarbij niet direct duidelijk is waar het verhaal heen gaat, maar wat uitnodigt om verder te lezen. Wel kun je je bij sommige verhaallijnen, bijvoorbeeld rondom een van de patiëntjes van Lise, afvragen wat de toevoeging aan het boek is. Daarnaast blijf je aan het eind van het boek wel met een aantal vragen zitten, hopelijk worden deze in het volgende deel alsnog beantwoord.

Let op mijn woorden is een indringend verhaal over iemand die worstelt met het leven. Een aanrader voor liefhebbers van het eerdere werk van Griet op de Beeck. En hoewel het op zichzelf al een mooi boek is, maakt het ook vooral nieuwsgierig naar het derde en laatste deel van deze trilogie.

Recensie: Let op mijn woorden - Griet op de Beeck