Zwarte Zee – Caroline Eden RECENSIE

Recensie: Zwarte Zee – Caroline Eden

Een mix van een kookboek en een reisverslag is misschien wel de beste omschrijving van dit boek. Caroline Eden trok naar het zwarte zee gebied en bezocht Oekraïne, Roemenië, Bulgarije en Turkije waar ze bijzondere verhalen en unieke recepten verzamelde die ze later samenvoegde in haar boek Zwarte Zee.

Je ontdekt de geschiedenis en de cultuur van deze landen, gevolgd door bijpassende recepten die ervoor zorgen dat je je er bijna zelf waant. Ook de prachtige foto’s dragen bij aan de sfeer en zorgen ervoor dat de zwarte zee op de kaart werd gezet als nooit tevoren.

Wanneer je het boek in je handen hebt, straalt het één en al de zwarte zee uit. Op de kaft staan prachtige golven op de zwarte achtergrond en ook de randen van de pagina’s zijn volledig zwart. Ook aan de binnenkant gaat de mooie vormgeving verder en werd er gekozen voor warmte en gezelligheid. Het boek staat boordevol foto’s, niet alleen van de gerechten, maar ook van de omgeving.

Qua indeling koos Caroline Eden ervoor om Zwarte Zee niet in te delen in hoofdstukken op basis van het soort gerecht maar voor een geografische indeling. Het verhaal begint in Odessa en eindigt in de Turkse Zwarte Zee regio. Omdat dit een vrij onbekende omgeving is, die niet vaak terugkomt in kookboeken, zijn het allemaal unieke recepten waar je vaak nog niet eerder van gehoord hebt.

Het is dus een ware ontdekking als je door dit boek bladert, zowel op gebied van de verhalen als van de gerechten. Als je echter snel een recept wil opzoeken geraak je hierdoor soms wel verloren en moet je even zoeken voor je de juiste pagina weer te pakken hebt, maar aangezien er al aangekondigd wordt op de kaft dat het om een culinair reisverslag gaat, is het in Zwarte Zee dan ook geen storende factor.

In Zwarte Zee staan zowel gebak en hoofdgerechten, maar ook tussendoortjes, soepen, desserts,… Omdat bakken mij altijd het meest aanspreekt besloot ik dan ook twee soorten gebak te testen, de frambozen-karnemelktaart en de walnootsnoepjes.

Frambozen-karnemelktaart

Hoewel karnemelk als iets vreselijk zuur klonk, trok de frambozen-karnemelktaart toch mijn aandacht. Ik besloot mij dan ook aan het gebak te wagen en voor de allereerste keer karnemelk te gebruiken. Het deeg wordt van de bodem tot de vulling volledig zelf gemaakt en hier kruipt dus wel wat tijd in.

Eerst heb ik het deeg gemaakt en de bodem afgebakken in de oven. Hierna heb ik de vulling gemaakt, de karnemelk leek al meteen te schiften bij het opwarmen dus ik had niet meer veel goede hoop toen ik de taart in de oven stak. Als bij wonder bleek de vulling toch geslaagd te zijn en goed af te bakken.

Hoewel de vulling in het begin nog erg vloeibaar leek, steef dit volledig op bij het afkoelen. Zoals aangeraden heb ik de taart ook eerst een dag in de koelkast bewaard voor ik deze aansneed, hierdoor zou hij nog lekkerder worden. Ik heb de taart met een bang hartje meegenomen naar mijn werk en deze samen met mijn collega’s aangesneden en hij bleek erg lekker te zijn. Hij viel zo in de smaak dat ik nu ook de andere baksels in het boek wil testen.

Walnootsnoepjes

Het recept voor de walnootsnoepjes zag er vrij eenvoudig uit, maar mag zeker niet onderschat worden. Het was een bereiding waarin je de stappen nauwgezet en kort achter elkaar moet opvolgen om ervoor te zorgen dat de koekjes lukken.

Over het algemeen ging de bereiding vrij vlot aangezien ik alles klaar had gezet maar het was toch even zoeken naar de juiste hoeveelheid vocht want de koekjes waren in het begin erg droog.  Eens het deeg klaar was ging het wel erg snel om de koekjes te maken.

Ik vond de snoepjes minder mijn ding. De walnoot overheerst en hier ben ik geen fan van. Anderen vonden het dan weer wel lekker dus het is echt een persoonlijke smaak. Maar als je van marsepein en walnoot houdt dan zijn ze zeker iets voor jou. 

Dit boek krijgt van mij 4 hartjes. Het is een prachtig vormgegeven boek en het is vooral een aanrader voor mensen die van reisverslagen houden. Als je enkel van koken houdt, is het boek misschien minder je ding omdat er geen indeling is per recept. Maar dan zijn de lekkere recepten toch nog altijd een reden om er mee aan de slag te gaan.

Recensie: Zwarte Zee – Caroline Eden