Bloemen voor mijn dochter - Sarah Jio RECENSIE

Recensie: Bloemen voor mijn dochter - Sarah Jio

Het is 1943 en Céline leeft in haar eigen kleine bubbel met haar vader en dochter Cosi. De oorlog lijkt aan hen voorbij te gaan, totdat Luc, haar beste vriend en stiekeme liefde, opeens naar het zuiden vertrekt en haar leven als een kaartenhuis in elkaar valt. De Duitsers breken in in haar leven en het is nog maar de vraag of ze het gaat overleven. Bijna 70 jaar later raakt Caroline betrokken bij een ongeluk waardoor ze aan geheugenverlies lijdt. Ze weet niet meer wie ze is en wat haar verhaal is. Zal ze zichzelf terugvinden in het mysterie rondom haar appartement?

Sarah Jio is ondertussen ook in Nederland geen onbekend schrijfster meer. Haar romans staan bekend om de perfecte combinatie van verhaallijnen waarbij heden en verleden vloeiend door elkaar heen lopen. Dit is ook de basis van haar nieuwste roman: Bloemen voor mijn dochter of zoals de originele titel luidt: All the flowers in Paris.

Zoals uit beide titels blijkt, is er in deze roman een speciale positie weggelegd voor bloemen. Ze geven de personages kracht, bieden hoop en staan symbool voor alle mooie herinneringen. De kracht van het gebruik van bloemen om het verhaal te laten spreken, ligt in de gebruikte subtiliteit van het terugkerende onderwerp. En dat is een van de vele schrijfkwaliteiten van Sarah Jio. Ze schrijft niet schreeuwend of dwingend, maar heel vlot en subtiel. Hierdoor leest het verhaal van Bloemen voor mijn dochter heerlijk relaxed weg.

Het verhaal van Bloemen voor mijn dochter is aangrijpend. Beide vrouwen, Céline en Caroline, hebben al heel wat te verduren gehad in hun leven, toch hebben ze beide de moed nooit opgegeven. Deze sterke karakters vormen een mooie inspiratiebron voor de lezer. De heel fijne manier van schrijven zorgt ervoor dat alle woorden in het verhaal op zijn plek vallen. Hierdoor zit je vanaf de eerste bladzijde in het verhaal en ga je helemaal op in de personages. Zowel in de gelukkige, als de verschrikkelijke momenten. Dat is ook de reden dat Bloemen voor mijn dochter geen boek is dat je zomaar naast je neer kan leggen. Het verhaal staat vol met mooie passages, waaronder: “Ik wil zeggen dat ik denk dat de belangrijkste dingen in het leven dankbaarheid, vergeving en liefde zijn.” 

Een van de meest waardevolle onderdelen van het verhaal is de manier waarop alles weer samenkomt: wel een beetje cliché, maar niet voorspelbaar. Het verhaal wordt niet afgeraffeld of op een ongelukkige manier bij elkaar gebracht, maar juist op een heel natuurlijke manier. 

De enige opmerking die bij het verhaal te plaatsen is, is de bekende verhaallijn. Sarah Jio grijpt ook in haar voorgaande romans vaak terug naar de Tweede Wereldoorlog en een boekje met aantekeningen/dagboek, om dat te koppelen aan een verhaal dat in het hier en nu plaatsvindt (bijvoorbeeld Eiland in bloei of De geheimzinnige tuin).  

Ondanks de bekende manier van schrijven, heeft het verhaal zeker zijn eigen charmes. Het verhaal is gevarieerd en vlot, maar weet de schrijver op moment suprême te ontroeren. De subtiele aanwezigheid van bloemen in beide verhaallijnen zorgen voor een samenhangend geheel. Bloemen voor mijn dochter gaat om mooie momenten in slechte tijden, maar laat de zwarte bladzijden zeker niet onbeschreven. Het is een waar genot om te lezen hoe alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen, al loopt het zeker niet af met “ze leefden nog lang en gelukkig”.

Recensie: Bloemen voor mijn dochter - Sarah Jio