Foon - Marente de Moor RECENSIE

Recensie: Foon - Marente de Moor

Ooit ontvluchtten zoölogen Nadja en Lev de hectiek van de maatschappij om zich in de stilte van de Russische wildernis te vestigen en daar een opvang voor berenwelpjes te runnen. De stilte geeft ze echter toch niet wat ze op voorhand hadden verwacht. Zo is hun stekje onderhevig aan verval, wordt Lev geteisterd door dementie en komt Nadja maar moeilijk los van haar verleden. Maar ook in het heden loopt niet alles op rolletjes, want eens in de zoveel tijd worden ze ruw uit hun gedachten en slaap gehaald door een oorverdovend geluid...

Foon heeft een zeer hoge dosis mysterie in zich. Realistische gedachten en daden worden afgewisseld met dingen die veel weg hebben van een sprookje. Hierdoor maakt het geheel een bijzonder mysterieuze en een ietwat warrige indruk. Toch biedt het verhaal van Marente de Moor veel meer dan dat. De lezer die de tijd voor het boek neemt en tussen de regels door weet te lezen, zal ontzettend veel leesplezier aan Foon beleven. Hoewel de titel lijkt te verklaren dat het helse geluid in de wildernis een belangrijke rol in het boek vertolkt, valt dat uiteindelijk toch in het niets. In de diepere lagen worden namelijk de echte thema's onthuld. Door het gehele boek heen lezen over het accepteren van je verleden, het leven van het heden en het bedenken van een toekomst. 

Het is erg bijzonder dat de auteur zoveel verwarring weet te scheppen terwijl ze toch nergens de feiten achterhoudt. Dat er in het verleden iets is gebeurd wat een grote impact heeft gehad op het leven van Nadja en Lev wordt nergens achter stoelen en banken gestoken, maar wat er precíés is gebeurd wordt nergens onthuld. Marente de Moor geeft je hiermee de kans om zelf op ontdekkingstocht te gaan en neemt je in een weelderige en dromerige schrijfstijl mee naar het Russische woud. De toon die meteen met de eerste bladzijde wordt gelegd is hoog en blijft het gehele boek in dezelfde lijn hangen, met af en toe een uitschieter naar boven en naar onder. De teksten staan vol metaforen en symbolieken en ook deze helpen mee de soezerige sfeer in Foon voort te zetten en geeft wederom ontzettend veel ruimte om je eigen verbeelding te laten spreken.

Nadja is de vertelster van het verhaal en ze richt zich hierbij regelmatig op 'de machinist'. Wellicht van persoonlijke aard, maar deze afstandelijke toont brengt teweeg dat je je als lezer soms wat aan de kant geschoven voelt. Wie of wat de machinist is, wordt nergens vertelt, maar duidelijk is dat dit personage een belangrijke rol in het leven van Nadja vervult. De machinist is slechts een van de vele geheimen die Nadja heeft. Haar leven zit vol raadsels en wordt stapsgewijs verklaard. Toch blijft er genoeg over om nergens duidelijkheid over te scheppen. Of is het juist te weinig? Je weet de basisfeiten en verder geeft het boek álle ruimte om een eigen wereld te verzinnen. 

Foon bevat meerdere diepe lagen en maakt het zichzelf hierdoor best wel lastig. Het boek is bijzonder kenmerkend geschreven en doordat de materie ook vrij lastig te bevatten is, zal de gemiddelde lezer niet in staat zijn de boodschappen van Marente de Moor eruit te halen. Toch is het een aanrader als je ervan houdt om te graven, te herlezen en hiermee diepere betekenissen uit een tekst te halen. Een ding staat vast: Foon is verwarrend maar geeft hiermee wel een ontzettend unieke leeservaring!

Recensie: Foon - Marente de Moor