• onze waardering

Pessimisme kun je leren! - Lévi Weemoedt RECENSIE

Recensie: Pessimisme kun je leren! - Lévi Weemoedt

Özcan Akyol heeft rondgestruind in het werk van Lévi Weemoedt en een bloemlezing samengesteld met zijn lievelingsgedichten van de auteur. Het resultaat daarvan is Pessimisme kun je leren!, een compact, gebonden boekje met een mooie, kleurrijke cover.

Er zijn zeker terugkerende thema’s te ontdekken in Pessimisme kun je leren!, maar het is met name het gevoel dat van de verzen uitgaat dat als erg herkenbaar wordt ervaren. Lévi Weemoedt slaagt er in om de term ‘zwarte humor’ een nieuwe dimensie aan te meten. Zijn zelfspot is in sommige gedichten absoluut dé drijvende kracht en er is niets leuker om te lezen.

Je moet soms echt hardop lachen, maar af en toe gaat het bijna gepaard met een gevoel van schaamte. Je hebt dan het gevoel dat je er eigenlijk niet om zou mogen lachen, dat het té genânt is of té gevoelig ligt. Toegegeven, er zit wel vaak een kern van waarheid in de gedichten en het is waarschijnlijk net dit gegeven dat het ongemakkelijk maakt.

De opmaak van de versjes is soms erg gewoon, maar soms ook bijzonder en volledig toegespitst op het onderwerp. Het geeft een extra dimensie aan de woorden in deze gevallen en het houdt het lezen erg aantrekkelijk. Elke pagina die je omslaat ziet er anders uit.

Weemoedt heeft weinig woorden nodig om tot de kern te komen en dat levert erg rake beschrijvingen op. Voelt het daardoor ook hard aan? Ja en nee. De auteur slaagt erin om Pessimisme kun je leren! voornamelijk aan de grappige kant van de lijn te laten vallen, waardoor de kritische toon wat getemperd wordt. Je kan er natuurlijk uit halen wat je zelf wil en het eigen gevoel van de lezer zal voor een groot deel de interpretatie beïnvloeden.

Vergeet vooral de titels niet te lezen, want deze geven al een voorproefje van wat er te vinden is. Lees ze vooral nog eens opnieuw ná het lezen van het gedicht, dan zijn ze vaak nog treffender. Dit is zeker een onderdeel van de kracht van Pessimisme kun je leren! en het typeert ook de bedachtzaamheid waarmee Weemoedt te werk gaat. Woorden worden zorgvuldig uitgekozen, zodat ze passen binnen het ritme van de tekst en de juiste snaar raken.

Pessimisme kun je leren! is een erg leuk boekje om te lezen en te herlezen. Het deprimerende gevoel is verrassend grappig, maar er schuilt ook meer dan genoeg kritiek in de gedichten om op die manier je hart te kunnen ophalen. Laat je betoveren door de woorden van Lévi Weemoedt en dan kunnen we samen uitkijken naar meer werk van deze auteur met genoeg zelfspot om een heel leger te voeden.

Recensie: Pessimisme kun je leren! - Lévi Weemoedt

Pessimisme kun je leren!

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Aan het begin van deze eeuw, toen ik nog een puisterige puber was, voelde ik een grote behoefte om in de literatuur de antwoorden op mijn levensvragen te vinden. Dat lukte niet. Hoewel ik het kunstenaarsleven leidde, inclusief een getormenteerde ziel en een geveinsde zucht naar drank, net als mijn literaire helden, duwden de meeste boeken me verder in de put. Tot ik het werk van Levi Weemoedt ontdekte.

    De persoonlijke ellende spat van zijn poëzie, maar hij verpakt het in de liefde voor taal en ongebreidelde zelfspot, een combinatie die ik niet voor mogelijk hield. Als hij een mislukking beschreef, bood me dat troost, en moest ik ongemakkelijk lachen om mijn eigen pathetische overdrijvingen. Nog vaker deed hij me huiveren om zijn tekstuele spitsvondigheid en het superieure spel met woorden dat hij telkens speelt. De gedichten kwamen soms wat kort en eenvoudig op me over, maar er zijn maar weinig dichters die het autonoom na kunnen doen.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • De schandalen - Herman Stevens

  • De storm van ons bestaan - Vanessa Chan

  • De omzwervingen van Boek - Melanie van de Peut

  • Familiehuis aan zee - Simone Foekens

  • Net goed – Tjibbe Veldkamp

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen