De verschrikkelijke meneer Gom en de krachtkristallen - Andy Stanton RECENSIE

Recensie: De verschrikkelijke meneer Gom en de krachtkristallen - Andy Stanton

Polly graaft op de heuvel een aantal kristallen op en ontdekt zo al snel dat er een verschrikkelijke vloek rust op het stadje Lamme Griemel. Helaas is Vrijdag O’Mijdag met zijn vrouw op huwelijksreis in Spanje en staat ze er alleen voor. Ze zoekt hulp bij Oud Omaatje en gelukkig daagt ook Alex Tolman nog op om te voorkomen dat Polly ten prooi valt aan meneer Gom en zijn trouwe metgezel Willem Wilhelmus de Derde. Lukt het ze om een ramp te voorkomen?

De verschrikkelijke meneer Gom en de krachtkristallen is het vierde boek in de reeks van Andy Stanton over de roodbaardige slechterik meneer Gom. Alle bekende personages zijn in meer of mindere mate weer van de partij en de dwaze humor spat van de pagina’s. Het verhaal wordt opnieuw ondersteunt door de piekerige en dynamische tekeningen van Mattias de Leeuw. De illustrator die in 2011 afstudeerde met het woordeloze prentenboek ‘De Steltenloper’ en waarvan Circusnacht in 2017 bekroond werd met Het Gulden Palet, maakte ook de prenten voor de drie eerdere delen. Ze zijn plezierig om te bekijken en dragen bij aan de herkenbaarheid van de boeken.

Auteur Andy Stanton vertelt een ogenschijnlijk compleet onsamenhangend verhaal waarin bomen deuren hebben, ezels door zeeën kunnen ploeteren en gewiekste molenaars uit het verleden vanuit de wolken wraak willen nemen op Lamme Griemel. Het is kolder, het is maf en toch is De verschrikkelijke meneer Gom en de krachtkristallen moeilijk neer te leggen. Ook moet het wordt toegegeven dat het een kunst is om één en dezelfde grap veertien bladzijden lang vol te houden en uit te spinnen. Stanton kan dat én durft dat. De achtervolging min of meer halverwege het boek is overigens schitterend en bespottelijk tegelijk. Nog iets dat weinig schrijvers voor elkaar krijgen.

Polly is uiteraard de heldin van dit verhaal. Ze is heldhaftig, nieuwsgierig, koppig en eigenzinnig, maar geeft voor één keertje ook bijna toe aan het kwaad. Van alle personages is zij vaak de enige die wat denkvermogen lijkt te hebben. De rest kraamt vooral onzin uit. De verschrikkelijke meneer Gom en de krachtkristallen lijkt wel even tot een afscheid te leiden van het onversaagd dappere peperkoekenmannetje Alex Tolman, maar in een volledig irrationeel boek, is niemand ooit echt helemaal weg, toch?

De verschrikkelijke meneer Gom en de krachtkristallen is een leuke aanvulling op de reeks (8+). Echt vernieuwend is het natuurlijk niet. Het boek bouwt gewoon verder op de succesformule van de eerdere boeken en daar is niets mis mee. Het verhaal van Andy Stanton vormt een fijne combinatie met de illustraties van Mattias de Leeuw en voor fans van absurde humor is het weer feestje.

Recensie: De verschrikkelijke meneer Gom en de krachtkristallen - Andy Stanton