De glazen stolp - Sylvia Plath RECENSIE

Recensie: De glazen stolp - Sylvia Plath

De intelligente studente Esther Greenwood mag vanwege haar schrijftalent een stage doen bij een befaamde New Yorkse redactrice. Wanneer ze na haar stage afgewezen wordt voor haar eerste baan, moet ze noodgedwongen weer bij haar moeder gaan wonen. De glazen stolp is het verslag van hoe een jonge en ambitieuze vrouw langzaamaan verzinkt in een diepe depressie totdat opname in een psychiatrische inrichting de enige uitkomst lijkt. Sylvia Plath weet de lezer op meesterlijke wijze mee te trekken in de toenemende waanzin van Esther in dit bijzonder realistische en bittere verhaal.

Deze nieuwe uitgave van De glazen stolp bevat ook het recentelijk teruggevonden korte verhaal Mary Ventura en het negende koninkrijk , een mysterieus en duister verhaal over een meisje dat door haar ouders op een trein wordt gezet naar het geheimzinnige ‘negende koninkrijk’. Plath schreef dit verhaal toen ze nog studeerde en haar ervaringen van toen het verhaal afgewezen werd, was de basis voor De glazen stolp. Heel toepasselijk dus dat de twee verhalen nu samen verschijnen in één uitgave.

De glazen stolp gaat over depressie en suïcide en dat is best een zwaar onderwerp. Het boek is grotendeels geïnspireerd op het eigen leven van Plath, die zelf met een depressie kampte en in 1963 zelfmoord pleegde op dertigjarige leeftijd. Het is bijzonder, angstaanjagend en fascinerend om te lezen over het leven van Esther Greenwood. Het verhaal speelt zich af in de jaren 50 van de vorige eeuw en de bekrompen, verstikkende kleinburgerlijkheid spat van het papier af. Plath weet de toon voor het boek bijzonder goed te zetten: het zinloze, het uitzichtloze gevoel dat Esther ervaart komt hard binnen, waardoor je sympathie krijgt voor het personage van Esther.

De glazen stolp is bijzonder duister om te lezen, het boek is heel melancholisch en het geeft je een treurig gevoel. Toch blijf je geboeid lezen omdat je wil weten wat er met Esther gebeurt en hoe het zal aflopen. De schrijfstijl van De glazen stolp is heel bijzonder. Plath weet heel goed om de gevoelens die Esther ervaart om te zetten in woorden, waarschijnlijk door het autobiografische karakter van het boek. Omdat het leven van Plath zo treurig was, komt de emotionele lading van het boek nog extra binnen.

Een nadeel aan het boek is dat alle puzzelstukjes wel heel toevallig in elkaar passen. Het boek bevat niet zo heel veel personages, en alle personages staan heel toevalligerwijs met elkaar in verband. Ze komen elkaar steeds weer opnieuw tegen op plekken waar dat misschien niet helemaal logisch is, alles lijkt net iets te gemaakt.

Het is leuk dat het korte verhaal Mary Ventura en het negende koninkrijk aan het boek toegevoegd is. Dit verhaal is minder zwaarmoedig dan De glazen stolp en doet een beetje dromerig aan. Op zichzelf is het een mooi verhaal om te lezen en in combinatie met De glazen stolp is het een fijne afsluiter, doordat het minder donker is.

Desalniettemin is De glazen stolp een prachtig boek, want alles wat het boek mist aan verhaallijn, wordt goedgemaakt met de prachtige schrijfstijl van Sylvia Plath.  Het boek is donker en uitzichtloos, maar prachtig beschreven. Het kampt met heftige thema’s zoals depressie en suïcide, waardoor het boek zwaar is om te lezen. Plath weet datgene wat Esther ervaart heel goed om te zetten in woorden, waarschijnlijk doordat het boek grotendeels op haar leven gebaseerd is. Het enige nadeel aan het boek is dat er wat de verhaallijn betreft wat toevalligheden inzitten. Plath maakt dit echter helemaal goed door haar prachtige schrijfstijl. De glazen stolp is een echte aanrader, maar wees wel gewaarschuwd: het boek is erg aangrijpend en zwaarmoedig. Mary Ventura en het negende koninkrijk is een leuk verhaal en een fijne toevoeging aan het boek, omdat het iets luchtiger leest dan De glazen stolp. Toch blijft De glazen stolp het mooiste van de twee, vanwege de prachtige bewoordingen.

Recensie: De glazen stolp - Sylvia Plath