Zonder handen - Ianthe Sahadat RECENSIE

Recensie: Zonder handen - Ianthe Sahadat

Iedereen voelt zich wel eens onzichtbaar. Voor Kat is dit alleen maar gunstig en ze doet zoveel mogelijk haar best om niet op te vallen. Haar toevluchtsoord, Broodje John, is daar uitermate geschikt voor. Hier kan ze observeren zonder echt deel te nemen aan het leven en ze verzamelt verhalen van vaste gasten en magazines. Tot Rif, een originele ‘bad boy’ opeens opduikt, en haar meeneemt op wraaktocht. Wat begint als een grapje ontpopt zich al snel tot een grimmig spel en Kat weet niet meer of zij het slachtoffer was, of dat ze nu slachtoffers maakt.

Zonder Handen richt zich op een ondergewaardeerd maar ontzettend sappig thema: wraak. Door de ogen van Kat leren we haar leven kennen, en haar verleden. We kennen allemaal wel die ene persoon waar we nog steeds denkbeeldige argumenten mee hebben onder de douche, om ze toch eens flink de waarheid te vertellen. Sahadat neemt je hierin bij de hand en trekt je net even die streep over. Dit doet ze overigens op een hele speelse manier. Eigenlijk heb je niet door hoe ver je al in de gevarenzone zit, totdat je je opeens realiseert dat er geen weg meer terug is.

Een minpunt is dan juist dat je aan het begin niet echt ingeleid wordt. In plaats daarvan zet Sahadat haar hoofdpersonage, Kat, meteen oog in oog met Rif. Ietwat teleurstellend, aangezien je in het begin juist meer wilt weten van Kat zelf. Die informatie krijg je gelukkig, al gaat dit voor je gevoel wel ten koste van het verhaal van Rif. Deze wordt in maar een paar pagina’s aan het daglicht voorgesteld. De rest is veel giswerk, tussen de regels doorlezen en aannames. Hier laat Sahadat dan ook zeker nog wat steekjes vallen. Ook de mysterieuze “Aram” voelt bijna oppervlakkig aan en dit doet zeker af aan het plot van Zonder Handen. Je hebt eigenlijk bijna meteen door om wie het gaat.

Desondanks leest Zonder Handen heerlijk weg. De schrijfstijl is vlot, en je merkt hier dat Sahadat gewend is om veel informatie in kleine stukken tekst te verwerken. En hoewel het plot misschien niet fantastisch is, is de opbouw goed en dit compenseert de voorspelbare wending en het einde van Zonder Handen.

Al met al is dit een prima boek om even alles om je heen te vergeten. Wees alleen niet verbaasd als je er sneller doorheen bent dan je eigenlijk had gewild. Een onvergetelijke ervaring zal het niet zijn, maar zeker wel een aanrader voor liefhebbers van het genre.

Recensie: Zonder handen - Ianthe Sahadat