Prince - The Beautiful Ones - Dan Piepenbring RECENSIE

Recensie: Prince - The Beautiful Ones - Dan Piepenbring

Toen Prince stierf op 21 april 2016, was hij volop bezig met het schrijven van zijn memoires. Hij had een erg specifieke visie voor zijn boek, en de eerste hoofdstukken stonden reeds op papier. Ook de titel lag vast: The Beautiful Ones. Er was een schrijver (Dan Piepenbring) aangenomen om de sprongen die Prince maakt tussen zijn verschillende levensfases aan elkaar te zetten, en het contract met de uitgeverij was reeds ondertekend. Na de dood van Prince heeft men getracht om zijn eerste hoofdstukken verder aan te vullen met persoonlijke foto’s en handgeschreven teksten. Het resultaat is te vinden in het boek The Beautiful Ones.

Het is moeilijk om The Beautiful Ones onder één noemer te vatten. Zo beslaat de intro, geschreven door Dan Piepenbring, de eerste 45 pagina’s van het boek. Hierin vertelt Piepenbring hoe hij Prince voor het eerst ontmoette, hoe hij de job kreeg, en waarover hij sprak met Prince wanneer ze samen The Beautiful Ones probeerden vorm te geven. De volgende 30 pagina’s bestaan uit foto’s van de handgeschreven pagina’s van de hoofdstukken die Prince reeds had neergepend. De pagina’s daarna bestaan uit diezelfde tekst in een uitgetypte vorm, maar dan vertaald naar het Nederlands en aangevuld met enkele foto’s uit de jeugd van Prince

Daarna komen zo’n tachtig pagina’s die bestaan uit foto’s die Dan Piepenbring na de dood van Prince heeft teruggevonden in Paisley Park, gepaard met quotes van Prince die uit interviews zijn gehaald. Hierop volgen foto’s van tien handgeschreven pagina’s van een filmplot dat Prince ooit heeft geschreven, maar nooit heeft afgemaakt of uitgebracht. De vier daarop volgende pagina’s houden diezelfde tekst in, maar dan uitgetypt en vertaald naar het Nederlands. De daaropvolgende 30 pagina’s zijn een mix van foto’s van zowel Prince als van zijn handgeschreven eerste kladversies van enkele nummers. Deze zijn wederom gekoppeld met quotes van Prince uit verscheidene interviews. De laatste 20 pagina’s geven wat meer achtergrond bij de foto’s die men doorheen het volledige boek aantreft.

Het grootste probleem met dit boek is waarschijnlijk het ontbreken van de samenhang tussen alle verschillende delen. Het wil zowel een fotoboek, als memoires, als een ode aan Prince zijn, maar faalt net om de simpele reden dat het te veel wil doen. De intro is wat aan de lange kant, maar zet de verwachtingen van de lezer erg hoog. Deze verwachtingen worden echter maar deels ingelost door de hoofdstukken die Prince zelf schreef. Na deze pagina’s is de rode draad echter volledig zoek, en lijkt The Beautiful Ones eerder op een fotoboek dat hier en daar nog wat quotes en originele teksten van Prince’s hand bevat.

Tegelijkertijd is het moeilijk om Prince’s memoires hier volledig op af te rekenen. Hij stierf namelijk na het schrijven van de eerste hoofdstukken, en een volledig afgewerkt boek verwachten zou dan ook niet erg realistisch zijn. Zowel Piepenbring als Prince hebben een aangename schrijfstijl, en zowel de intro als de hoofdstukken van Prince brengen inhoudelijk ook iets naar voren. Het is echter moeilijk om enthousiast te worden over de rest van het boek, zeker als je geen Prince-fan bent.

Kort gesteld: het begin van het boek is wel oké, maar vanaf pagina 120 verliest het zijn aantrekkingskracht. Dit had een fantastisch boek kunnen zijn, moest Prince het afgemaakt hebben. Nu bouwen de eerste hoofdstukken op naar een hoogtepunt dat nooit zal komen, en verandert het daarna in een ietwat chaotisch fotoboek.

Recensie: Prince - The Beautiful Ones - Dan Piepenbring