Geen Uitweg - Taylor Adams RECENSIE

Recensie: Geen Uitweg - Taylor Adams

Darby is onderweg naar haar zieke moeder, maar door hevige sneeuwval loopt haar reis niet zoals ze geplanned had. Ze strandt bij een afgelegen parkeerplaats waar nog vier andere mensen aan hetzelfde lot ondergaan. Darby wil haar zus graag laten weten dat ze later bij haar moeder zal zijn, maar haar telefoon heeft nauwelijks bereik. Ze gaat naar buiten om een plekje te zoeken waar haar mobieltje misschien betere verbinding heeft. Ze stuit echter op heel iets anders. In het busje van een van de andere mensen blijkt een jong meisje in een hondenkooi opgesloten te zitten...

De tekst vloeit als warme boter over de bladzijdes. Het taalgebruik is nergens ingewikkeld en hierdoor vlot het verhaal erg snel. Af en toe wordt het verhaal onderbroken door een uitgetypt e-mail- of smsbericht. Dit zorgt voor lucht in het verhaal, maar voegt verder weinig toe.  Lugubere details zijn er in overvloede. De daden zijn behoorlijk gewelddadig en Taylor Adams heeft er weinig moeite mee om deze fracties aan de lezer te beschrijven. Soms gaan ze erg ver en omdat ze zo buitensporig zijn, geef dit een deuk in de geloofwaardigheid van het verhaal. Hoeveel geluk kan iemand namelijk hebben?

Het boek weet helaas nergens te vernieuwen en is eigenlijk zelfs behoorlijk voorspelbaar. Fans van tienerhorrorfilms uit de jaren '90 zullen geen moeite hebben het verloop van het verhaal tot in de puntjes te kunnen voorzien. Domme acties en beslissingen voeren de boventoon in films zoals Scream en I know what you did last summer en doordat de auteur zijn personages in Geen Uitweg regelmatig hardleers laat overkomen, is de vergelijking met deze films uit de 'nineties' al snel gemaakt. Het plot laat zich weinig aan de verbeelding en de clichés zijn exorbitant aanwezig. Geen Uitweg biedt genoeg materiaal om je frustraties te voeden. Maar waarschijnlijk zullen ze je ook een glimlach op je gezicht bezorgen. Gewoon, omdat ze zo herkenbaar zijn en ze je herinneren aan de klassiekers van vroeger.  

Het tempo van de vertelling ligt behoorlijk hoog en door deze snelheid lijkt er maar weinig ruimte over te zijn voor de personages. We krijgen wel wat achtergrondinformatie over de hoofdpersonen, maar ze zijn behoorlijk fundamenteel en de karakters blijven hierdoor erg vlak. Door dit detail wordt duidelijk dat Taylor Adams ook scripts schrijft voor de televisiewereld. Mocht de auteur in de toekomst besluiten om Geen Uitweg om te zetten naar het witte doek, zal dat ongetwijfeld een bloedstollende film worden waarbij de adrenaline door de bloedvaten zal stromen. Helaas weet de tekst zonder beeld niet voldoende te overtuigen.

Als jij het heerlijk vindt om meegevoerd te worden met een verhaal waarin spanning centraal staat en originaliteit niet bovenaan jouw wensenlijstje staat, is Geen Uitweg echt een boek voor jou! Hoewel de verhaallijn voorspelbaar is, weet het toch te plezieren en de nervositeit dat het verhaal met zich meebrengt is erg prettig voor een liefhebber van thrillers. Over the top, maar stiekem toch een heerlijke 'guilty pleasure'.

Recensie: Geen Uitweg - Taylor Adams