De man die zijn geweten ontlastte - Anne van Doorn RECENSIE

Recensie: De man die zijn geweten ontlastte - Anne van Doorn

Nadat Tesse Verwold in 1983 verdween uit een christelijke woongemeenschap in Hooglanderveen heeft niemand haar ooit nog gezien. Zij zou de oorzaak zijn van een bijna dodelijke vechtpartij en daarom zijn weggelopen. Wanneer een man op zijn sterfbed een overtuigende bekentenis aflegt en het blijkt dat dit een leugen is, trekt recherchebureau Research & Discover alles uit de kast om het ware verhaal van de verdwijning van Tessa Verwold naar boven te krijgen. De rechercheurs komen voor een groot raadsel te staan waarvan het de vraag is of er ooit antwoorden uit komen die tot de oplossing leiden.

De man die zijn geweten ontlastte van Anne van Doorn begint rustig met een korte introductie van recherchebureau Research & Discover, eigenaar Robbie Corbijn en medewerker Lowina de Jong. Dit is niet het eerste deel waarin Robbie en Lowina de hoofdrol hebben, dus wanneer je met dit deel begint krijg je geen compleet beeld van het duo. Wel krijg je een globale indruk van hoe het bedrijfje te werk gaat en met wat voor karakters je te maken hebt.

Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Lowina, die inmiddels zo'n drie jaar bij het recherchebureau werkt. Naast de verhaallijn van de verdwijning van Tessa Verwold, loopt er subtiel door het verhaal ook een tweede verhaallijn over Lowina's werkgever Robbie. Ze beseft dat ze maar weinig van hem weet en krijgt zo nu en dan informatie over hem die ze niet goed kan plaatsen. Pas aan het einde van het verhaal komt hier voor zowel Lowina als de lezer meer duidelijkheid in. Lezers van de eerdere delen en die Robbie en Lowina al beter kennen, weten wellicht meer van wat er speelt. Ook subtiele verwijzingen naar het verleden zullen ongetwijfeld sneller op worden gepakt. Toch is dit verhaal prima als standalone te lezen.

De schrijfstijl van Anne van Doorn in De man die zijn geweten ontlastte is over het algemeen prettig en leest makkelijk weg. Wel staan er met enige regelmaat wat vreemde (Vlaamse?) woorden tussen waarvan soms de betekenis even moest worden opgezocht. Boogscheutafstand bijvoorbeeld. In andere woorden: op steenworp afstand. Ook verbaasde ik me over 'pootafdrukken' onder een ladder. Aangezien het om personen gaat, lijkt 'voetafdrukken' me hier beter op zijn plaats. Een woord waar ik me wel een beetje aan stoorde was 'gehervormeerde eenheidskerk'. Een woord dat niet bestaat, een stroming die niet bestaat... het klopt gewoon niet, ook al is het fictief.

Daarnaast wordt er vooral op het begin erg veel met verschillende namen gestrooid. Hierdoor is het lastig om de rode draad goed vast te houden en je te concentreren op de verhaallijn. Hoe verder je in het boek komt, hoe meer dit op zijn plek begint te vallen, maar toch blijft er af en toe verwarring ontstaan. De tekeningetjes en nieuwsberichten die een paar keer in een hoofdstuk zijn verwerkt geven wellicht een klein beetje een duidelijkere beeldvorming van een situatie, maar kunnen ook weggelaten worden.

Toch blijft het verhaal ondanks de minpuntjes wel boeien. Anne van Doorn weet door verschillende onverwachte wendingen het verhaal interessant te houden en komt met een bijzondere plottwist aan het einde. De verhaallijn van Robbie komt richting het einde meer op zichzelf te staan en houdt een open einde. Het vervolg hiervan gaan we ongetwijfeld lezen in het volgende deel.

Al met al is De man die zijn geweten ontlastte een vermakelijk boek dat qua mysterie best goed in elkaar zit. Het houdt nieuwsgierig, zet je aan het denken en zorgt voor een verrassend einde. Omdat een beoordeling met 3,5 hartje niet mogelijk is, krijgt De man die zijn geweten ontlastte het voordeel van de twijfel en krijgt het verhaal 4 hartjes.

Recensie: De man die zijn geweten ontlastte - Anne van Doorn