Zout - Olivier Bourdeaut RECENSIE

Recensie: Zout - Olivier Bourdeaut

Jean is Parijs ontvlucht, de gigantische stad waar enkel ellende heerst. Jean heeft werk gevonden in het stadje Guérande in het Franse departement Loire-Atlantique als zoutoogster, waar hij alle dage zal gaan ploegen op de zoutvlakte. Guérande staat bekend om de zoutmoerassen, die het omringen. Ondanks de eentonigheid van zijn nieuwe bestaan is Jean tevreden, want hij heeft iets te doen en er komt geld binnen. Totdat hij in zijn werkplaats een onbekende man aantreft, die stinkend op een voorraad zout zijn roes ligt uit te slapen. Jean jaagt de man van weg en gaat weer aan de slag, maar de man komt terug...

Zout prikt in je ogen. Zout verschrompelt je huid. Zout doet iets met je sensoriek. Zout pakt je en verandert iets aan jouw leesomgeving, want jij bevindt je niet langer op de plek waar je was, maar op de plek waar Zout is. Namelijk: in Frankrijk. Zout neemt je meer naar Jean, de zouthandelaar op de zoutvlakte in Frankrijk. In de klimaatomstandigheden die daar heersen bevinden jullie je, zowel Jean als jij. Bourdeaut weet de zoutkorrels door het papier te brengen, zodat de lezer niets anders dan een intense leeservaring ervaart.

Zouthandelaar Jean leidt vrijwel het leven van een kloosterling, vrij van elke vorm van technologie. Door deze bizarre man start je als lezer fier en vol goede moed in Zout. Bourdeaut neemt je mee van Parijs naar de Franse kust. Het is fijn dat er een voor Jean volledig nieuwe omgeving is, omdat de ruimtebeschrijvingen en sfeerimpressies hierdoor oprecht en soms zelfs spontaan overkomen. Stel dat "kluizenaar" Jean gedurende de hele plot in zijn onderkomen in Parijs was gebleven – de lezer had in dat geval weinig nieuws voor de voeten geworpen gekregen en zou Zout niet als aanrader bestempelen.

Bourdeaut brengt in Zout duidelijk over dat vriendschap niet altijd begint met twee personen die meerdere raakvlakken hebben. Jean is een op zichzelf levende man, terwijl de andere man makelaar is en alles doet om maar te slagen in het leven, zoals het rijden van een Porsche en het bezoeken van nachtclubs (met die Porsche). Bovendien begint Jeans vriendschap met de onbekende man begint met een ruzie, want Jean stuurt de onbekende man weg. Toch komt de man terug en belanden hij en Jean in een diepgaande vriendschappelijke band. Het lukt Bourdeaut zelfs om de lezer jaloers te maken op zo'n goede band tussen twee mannen, want zo'n vriendschap kom je niet iedere dag meer tegen...

Kortom: Zout gaat over vriendschap, verschillen, de kijk op het leven en het kijken naar de wereld om je heen. Verder gaat het over zout. Heel veel zout. Bourdeaut bezorgt de lezer zoute lippen, omdat de lezer smeulend in de bladzijdes zit te staren naar de mooie plot in dit mooie verhaal, met zeer verschillende personages die ondanks alles prachtig vriendschappelijk naar elkaar toe groeien.

Recensie: Zout - Olivier Bourdeaut